Іосіф Барысавіч Ліўшыц
| Іосіф Барысавіч Ліўшыц | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 28 верасня 1936 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 28 кастрычніка 1991 (55 гадоў) |
| Род дзейнасці | урач, эндакрынолаг, выкладчык універсітэта |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук[1] (1985) |
| Навуковае званне | |
| Альма-матар |
|
Іосіф Барысавіч Ліўшыц (28 верасня 1936, Мінск — 28 кастрычніка 1991) — беларускі эндакрынолаг, доктар медыцынскіх навук, прафесар.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сям’і служачых-урачоў. Скончыў Мінскі медыцынскі інстытут (1960). Працаваў урачом Смалявіцкай раённай бальніцы (1960—1963), ардынатарам Мінскай 1-й гарадской клінічнай бальніцы (1963—1965); вучыўся ў аспірантуры інстытута ядзернай энергетыкі АН БССР (1965—1968), затым працаваў малодшым навуковым супрацоўнікам таго ж інстытута (1968—1970), малодшым навуковым супрацоўнікам, старшым навуковым супрацоўнікам, загадчыкам аддзела ЦНДЛ БелДІУУ (1971—1991).
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Кандыдат медыцынскіх навук (1968), доктар медыцынскіх навук (1985), прафесар (1988). Напрамкі навуковых даследаванняў ахопліваюць гарманальна-біяхімічныя працэсы, шырокі спектр гармонаў і клетачных пасрэднікаў іх дзеяння — нуклеатыдаў і простагландынаў. Аўтар 159 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій (у суаўтарстве), аднаго вынаходніцтва і 12 рацыяналізатарскіх прапаноў.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- БЭ ў 18 тамах., Т.9. Мн., 1999, С.319
- Руководители, заведующие кафедрами, профессора и доктора наук Белорусской медицинской академии последипломного образования (1931—2006). — Минск, 2006
- Ліўшыц Іосіф Барысавіч // Памяць : Мінск : гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі : [у 5 кн.]. — Мінск, 2007. — Кн. 5, ч. 2. — С. 498
