Перайсці да зместу

Ірына Міхайлаўна Доннік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ірына Міхайлаўна Доннік
Дата нараджэння 2 чэрвеня 1955(1955-06-02) (69 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці вучоная
Навуковая сфера ветэрынарыя
Навуковая ступень доктар біялагічных навук (1997)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Дружбы
Ганаровая грамата Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі honorary citizen of Sverdlovsk Oblast прэмія Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне навукі і тэхнікі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іныра Міхайлаўна Доннік (2 чэрвеня 1955, Свярдлоўск, РСФСР) — расійскі вучоны-ветэрынар. Акадэмік РАН (2013), РАСГН (2010), віцэ-прэзідэнт РАН па сельскагаспадарчых навуках у 2017—2022 гг. Замежны член НАН Беларусі (2021).[1][2]

Скончыла Свярдлоўскі сельскагаспадарчы інстытут (1978). З 1979 па 1999 гады працавала выкладчыкам, асістэнтам, дацэнтам кафедры хірургіі і акушэрства дадзенага інстытута. У 1986 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю «Абмен азоцістых рэчываў у стрававальнай сістэме ў авечак пры увядзенні карбаксіліну і гармонаў кары наднырачнікаў».

З 1990 па 2004 гады працавала ва Уральскім дзяржаўным аграрным універсітэце, прайшоўшы шлях ад старэйшага Навуковы супрацоўнік навуковага супрацоўніка да прарэктара па вучэбнай працы. У 1997 годзе абараніла доктарскую дысертацыю «Біялагічныя асаблівасці і ўстойлівасць да лейкозу буйной рагатай жывёлы ў розных экалагічных умовах Урала», у 1999 годзе ёй было прысвоена вучонае званне прафесар.

З 2005 па 2010 гады — дырэктар Уральскага навукова-даследчага ветэрынарнага інстытута. Ганаровы работнік вышэйшай прафесійнай адукацыі РФ (2005).

У 2011—2017 гадах — рэктар Уральскага дзяржаўнага аграрнага універсітэта.

17 лютага 2010 года абрана акадэмікам РАСГН, у верасні 2013 года стала акадэмікам РАН.

Віцэ-прэзідэнт Расійскай акадэміі навук з 28 верасня 2017 года па 22 верасня 2022 года, член Бюро Міжакадэмічнага савета па праблемах развіцця Саюзнай дзяржавы (з 2018).

Навуковая і грамадская дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Вядомы вучоны ў галіне ветэрынарнай экалогіі і лейказалогіі.

Унесла значны ўклад у вырашэнне пытанняў прафілактыкі і лячэння хвароб жывёл у экалагічна неспрыяльных тэрыторыях, якія падвяргаюцца значнаму ўздзеянню ад выкідаў прамысловых прадпрыемстваў.

Асноўныя напрамкі навуковай работы: распрацоўкі ў галіне клінічнай імуналогіі і анкалогіі жывёл, радыялогіі і экалагічнага маніторынгу аграпрамысловых прадпрыемстваў, накіраваных на павышэнне ўстойлівасці да інфекцыйных і іншых захворванняў жывёл.

Распрацавала методыку карціравання сельскагаспадарчых угоддзяў і тэхналогію ўтрымання высокапрадукцыйнай жывёлы ў зоне з павышаным забруджваннем радыенуклідамі і прамысловымі выкідамі.

Акадэмік Расійскай экалагічнай акадэміі, Міжнароднай акадэміі аграрнай адукацыі і Расійскай акадэміі прыродазнаўчых навук.

Аўтар больш за 350 навуковых прац, у тым ліку 14 манаграфій, 20 навуковых дапаможнікаў, 20 рэкамендацый. Мае 18 патэнтаў на вынаходніцтвы.

Пад яе кіраўніцтвам абаронены 26 кандыдацкіх і доктарскіх дысертацый.

Выбраныя працы

[правіць | правіць зыходнік]
  • Система ведения сельского хозяйства Свердловской области / соавт.: А. Н. Семин и др. — Екатеринбург: Изд-во Урал. ГСХА, 2000. — 492 с.
  • Экология и здоровье животных / соавт. П. Н. Смирнов. — Екатеринбург, 2001. — 362 с.
  • Санитарно-профилактические работы в птицеводческих хозяйствах /соавт. А. М. Смирнов; Всерос. НИИ вет. санитарии, гигиены и экологии. — Екатеринбург: Изд. дом Урал. ГСХА, 2004. — 139 с.
  • Эколого-биологические особенности лошадей промышленных территорий / соавт. А. А. Пастернак. — Екатеринбург: Академкнига, 2004. — 251 с.
  • Экотоксиканты в растительных и пищевых цепях. — Екатеринбург: Урал. изд-во, 2007. — 179 с.