Іскавая заява
Іскавая заява — дакумент, знешняя форма выразы іска.
Патрабаванні, якія прад’яўляюцца да іскавай заявы[правіць | правіць зыходнік]
У іскавай заяве павінны быць указаны:
- найменне суда, які разглядаў эканамічныя справы, у які падаецца іскавая заява;
- прозвішчы, уласныя імёны, імёны па бацьку (назвы) асоб, якія ўдзельнічаюць у справе, іх месца жыхарства (месца знаходжання) або месца знаходжання, банкаўскія рэквізіты, кантактныя тэлефоны, электронныя адрасы (пры іх наяўнасці);
- цана пазову, калі пазоў падлягае ацэнцы
- акалічнасці, на якіх заснаваны іскавыя патрабаванні;
- доказы, якія пацвярджаюць падставы іскавых патрабаванняў;
- разлік спаганяемай або аспрэчванай грашовай сумы;
- патрабаванні істца са спасылкай на акты заканадаўства, а пры прад’яўленні іску да некалькім адказчыкам — патрабаванні да кожнага з іх;
- звесткі аб захаванні дасудовага парадку ўрэгулявання спрэчкі, калі гэта ўстаноўлена заканадаўчымі актамі для дадзенай катэгорыі спрэчак або дагаворам;
- пералік прыкладаемых да іскавай заявы дакументаў.
Іскавая заява падпісваецца пазоўнікам або яго прадстаўніком пры наяўнасці ў яго паўнамоцтваў на падпісанне заявы і прад’яўленне яго ў суд.