Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.2) (робат дадаў: lad:Lingua muerta |
др r2.7.2) (робат змяніў: uk:Мертва мова |
||
Радок 52: | Радок 52: | ||
[[th:ภาษาสูญพันธุ์]] |
[[th:ภาษาสูญพันธุ์]] |
||
[[tr:Ölü dil]] |
[[tr:Ölü dil]] |
||
[[uk: |
[[uk:Мертва мова]] |
||
[[zh:絕跡語言]] |
[[zh:絕跡語言]] |
Версія ад 06:10, 18 красавіка 2012
Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.
Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.
Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.
Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.