Антон Казіміравіч Баранцэвіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
новы |
неадпаведная інфармацыя |
||
Радок 8: | Радок 8: | ||
|подпіс = |
|подпіс = |
||
|мянушка = |
|мянушка = |
||
|прыналежнасць = |
|прыналежнасць = |
||
|гады службы = |
|гады службы = |
||
|званне = |
|званне = |
||
Радок 14: | Радок 14: | ||
|камандаваў = |
|камандаваў = |
||
|частка = |
|частка = |
||
|бітвы = |
|бітвы = |
||
|узнагароды = |
|узнагароды = |
||
|сувязі = |
|сувязі = |
Версія ад 18:37, 17 студзеня 2013
Антон Казіміравіч Баранцэвіч | |
---|---|
Дата нараджэння | 1837? |
Месца нараджэння | в. Кірклішкі, Ашмянскі раён |
Дата смерці | 26 студзеня 1918 |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Званне | маёр |
Бітвы/войны | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Антон Казіміравіч Баранцэвіч (1837?, в. Кірклішкі, Ашмянскі раён — 26 студзеня 1918) — адзін з кіраўнікоў паўстання 1863-64 у Гродзенскай губерні[1].
З 1853 у войску, падпаручнік, належаў да рэвалюцыйнай арганізацыі. У красавіку 1863 узначаліў падраздзяленне ў галоўным паўстанцкім атрадзе Гродзенскай губерні, затым асобны атрад. Паплечнік В. Урублеўскага. Са студзеня 1864 у эміграцыі. Аўтар успамінаў «Апошнія дні коннага літоўскага атрада» (1903)[1].