Станіслаў Любіч-Маеўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
clean up, replaced: скі універсітэ → скі ўніверсітэ, ньн → нн, былі падрыхтаваныя → былі падрыхтаваны using AWB
Радок 1: Радок 1:
'''Станіслаў Адамавіч ЛЮБІЧ-МАЕЎСКІ''' ({{ДН|27|4|1878}}, [[Полацкі павет]] — снежань {{ДС|||1941}}, {{МС|Мінск||}}) — беларускі грамадскі і культурны дзеяч, [[педагог]].
'''Станіслаў Адамавіч ЛЮБІЧ-МАЕЎСКІ''' ({{ДН|27|4|1878}}, [[Полацкі павет]] — снежань {{ДС|||1941}}, {{МС|Мінск||}}) — беларускі грамадскі і культурны дзеяч, [[педагог]].


Скончыў Віцебскую гімназію (1895), [[Кракаўскі ўніверсітэт]] (1903). У [[1900]] ініцыіраваў стварэнне і ўзначаліў [[Кола беларускіх студэнтаў у Кракаве]]. У 1903-41 выкладаў гісторыю і геаграфію ў навуковых установах [[Польшча|Польшчы]], дырэктар гімназій у Замбраве, [[Львоў|Львове]], [[Каліш]]ы, Янове Любельскім, [[Вілейка|Вілейцы]], Новым Месце, Ляжайску. Выдаў больш за 13 падручнікаў па гісторыі, геаграфіі, беларускай і польскай мове, але найбольшую вядомасць набыў яго беларускі буквар «Лемантар» (Львоў, [[1929]]), які крытыкаваўся беларускімі мовазнаўцамі ([[Я. Станкевіч]]ам, [[С. Паўловіч]]ам, [[У. Самойла]]м і інш.) за шматлікія паланізмы і русізмы. Абодва беларускіх дапаможніка прызначаліся для ўтраквістычных, беларуска-польскіх, школ і былі падрыхтаваны пад непасрэднай апекай польскіх школьных уладаў. У чэрвені 1940, пасля стварэння Літоўскай ССР, увайшоў у склад гарадской адміністрацыі [[Вільня|Вільні]], курыраваў школьны сектар, працаваў у Беларускім нацыянальным цэнтры. У ліпені-жніўні [[1940]] ініцыіраваў гарадскі школьны плебісцыт, на якім 12% жыхароў выказаліся за беларускую нацыянальную школу. У верасні 1941 пераехаў у [[Мінск]], працаваў у Інспектарыяце беларускіх школ, супрацоўнічаў з беларускай незалежніцкай групай Я. Станкевіча і польскім антыфашысцкім падполлем. У снежні 1941, па даносе правакатара, схоплены і расстраляны нацыстамі.
Скончыў Віцебскую гімназію (1895), [[Кракаўскі ўніверсітэт]] (1903). У [[1900]] ініцыіраваў стварэнне і ўзначаліў [[Кола беларускіх студэнтаў у Кракаве]]. У 1903-41 выкладаў гісторыю і геаграфію ў навуковых установах [[Польшча|Польшчы]], дырэктар гімназій у Замбраве, [[Львоў|Львове]], [[Каліш]]ы, Янове Любельскім, [[Вілейка|Вілейцы]], Новым Месце, Ляжайску. Выдаў больш за 13 падручнікаў па гісторыі, геаграфіі, беларускай і польскай мове, але найбольшую вядомасць набыў яго беларускі буквар «Лемантар» (Львоў, [[1929]]), які крытыкаваўся беларускімі мовазнаўцамі ([[Я. Станкевіч]]ам, [[С. Паўловіч]]ам, [[У. Самойла]]м і інш.) за шматлікія паланізмы і русізмы. Абодва беларускіх дапаможніка прызначаліся для ўтраквістычных, беларуска-польскіх, школ і былі падрыхтаваны пад непасрэднай апекай польскіх школьных уладаў. У чэрвені 1940, пасля стварэння Літоўскай ССР, увайшоў у склад гарадской адміністрацыі [[Вільня|Вільні]], курыраваў школьны сектар, працаваў у Беларускім нацыянальным цэнтры. У ліпені-жніўні [[1940]] ініцыіраваў гарадскі школьны плебісцыт, на якім 12 % жыхароў выказаліся за беларускую нацыянальную школу. У верасні 1941 пераехаў у [[Мінск]], працаваў у Інспектарыяце беларускіх школ, супрацоўнічаў з беларускай незалежніцкай групай Я. Станкевіча і польскім антыфашысцкім падполлем. У снежні 1941, па даносе правакатара, схоплены і расстраляны нацыстамі.


== Публікацыі ==
== Публікацыі ==
*Geografja powszechne. Cz. I Wiadomości ogólne. Łódź - Warszawa, 1917.
* Geografja powszechne. Cz. I Wiadomości ogólne. Łódź — Warszawa, 1917.
*Lemantar / St. Lubicz-Majeǔski. – Lwoǔ: Dziarżaǔnae Wydaǔnictwa Szkołnych Kniżak, 1929. – 108 s.
* Lemantar / St. Lubicz-Majeǔski. — Lwoǔ: Dziarżaǔnae Wydaǔnictwa Szkołnych Kniżak, 1929. — 108 s.
*Pierszy pramień / St. Lubicz-Majeǔski. – Lwoǔ: Nakł. Dziarżaǔnaho Wydaǔiectwa Szkołnych Kniżak, 1929. – 118 s.
* Pierszy pramień / St. Lubicz-Majeǔski. — Lwoǔ: Nakł. Dziarżaǔnaho Wydaǔiectwa Szkołnych Kniżak, 1929. — 118 s.
*Nauka pisowni polskiej. Podręcznik dla szkół początkowych i niższych klas szkół średnich. Cz. 1. - Łódź - Warszawa, 1917.
* Nauka pisowni polskiej. Podręcznik dla szkół początkowych i niższych klas szkół średnich. Cz. 1. — Łódź — Warszawa, 1917.


== Літаратура ==
== Літаратура ==
*Samojła, Wł. Skandaliczny elementarz / Wł. Samojła // Przegląd Wileński. – 1929. – № 14-15. – S. 4–6.
* Samojła, Wł. Skandaliczny elementarz / Wł. Samojła // Przegląd Wileński. — 1929. — № 14-15. — S. 4-6.
*Ляхоўскі У. Жыццяпіс Любіч-Маеўскага // Спадчына. - 1994. - № 1. - с. 75-78.
* Ляхоўскі У. Жыццяпіс Любіч-Маеўскага // Спадчына. — 1994. — № 1. — с. 75-78.
*Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917-1945) / Г.Р. Сянькевіч [ і інш.]; пад рэд. Г.Р. Сянькевіч. - Мінск: “Народная асвета”, 1993. – 494 s.
* Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917—1945) / Г. Р. Сянькевіч [ і інш.]; пад рэд. Г. Р. Сянькевіч. — Мінск: «Народная асвета», 1993. — 494 s.
*Паляшук. Некалькі ўваг аб “беларускім” “Лемантары” Ст. Любіч-Маеўскага / Паляшук. – Вільня: Беларуская друкарня ім.Ф.Скарыны, 1929. – 16 с.
* Паляшук. Некалькі ўваг аб «беларускім» «Лемантары» Ст. Любіч-Маеўскага / Паляшук. — Вільня: Беларуская друкарня ім. Ф.Скарыны, 1929. — 16 с.
*Сендзер, С.А. “Лемантар” Станіслава Любіч-Маеўскага / С.А. Сендзер // Беларускі гістарычны часопіс. – 2006. - № 10. - С. 30–35.
* Сендзер, С. А. «Лемантар» Станіслава Любіч-Маеўскага / С. А. Сендзер // Беларускі гістарычны часопіс. — 2006. — № 10. — С. 30-35.
*Станкевіч, Я. Урадовае выданьне “Lemantara” Станіслава Любіч-Маеўскага / Я. Станкевіч // Збор твораў: у двух тамах.– Мн.: Выдавецтва “Энцыклапедыка”, 2002. – Т. 1. - C. 107–111.
* Станкевіч, Я. Урадовае выданьне «Lemantara» Станіслава Любіч-Маеўскага / Я. Станкевіч // Збор твораў: у двух тамах.- Мн.: Выдавецтва «Энцыклапедыка», 2002. — Т. 1. — C. 107—111.


{{DEFAULTSORT:Любіч-Маеўскі С}}
{{DEFAULTSORT:Любіч-Маеўскі С}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускай педагогікі]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускай педагогікі‎]]
[[Катэгорыя:Постаці педагогікі‎]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Полацкім павеце]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Полацкім павеце]]
[[Катэгорыя:Грамадскія дзеячы Беларусі]]
[[Катэгорыя:Грамадскія дзеячы Беларусі]]

Версія ад 08:51, 31 ліпеня 2014

Станіслаў Адамавіч ЛЮБІЧ-МАЕЎСКІ (27 красавіка 1878, Полацкі павет — снежань 1941, Мінск) — беларускі грамадскі і культурны дзеяч, педагог.

Скончыў Віцебскую гімназію (1895), Кракаўскі ўніверсітэт (1903). У 1900 ініцыіраваў стварэнне і ўзначаліў Кола беларускіх студэнтаў у Кракаве. У 1903-41 выкладаў гісторыю і геаграфію ў навуковых установах Польшчы, дырэктар гімназій у Замбраве, Львове, Калішы, Янове Любельскім, Вілейцы, Новым Месце, Ляжайску. Выдаў больш за 13 падручнікаў па гісторыі, геаграфіі, беларускай і польскай мове, але найбольшую вядомасць набыў яго беларускі буквар «Лемантар» (Львоў, 1929), які крытыкаваўся беларускімі мовазнаўцамі (Я. Станкевічам, С. Паўловічам, У. Самойлам і інш.) за шматлікія паланізмы і русізмы. Абодва беларускіх дапаможніка прызначаліся для ўтраквістычных, беларуска-польскіх, школ і былі падрыхтаваны пад непасрэднай апекай польскіх школьных уладаў. У чэрвені 1940, пасля стварэння Літоўскай ССР, увайшоў у склад гарадской адміністрацыі Вільні, курыраваў школьны сектар, працаваў у Беларускім нацыянальным цэнтры. У ліпені-жніўні 1940 ініцыіраваў гарадскі школьны плебісцыт, на якім 12 % жыхароў выказаліся за беларускую нацыянальную школу. У верасні 1941 пераехаў у Мінск, працаваў у Інспектарыяце беларускіх школ, супрацоўнічаў з беларускай незалежніцкай групай Я. Станкевіча і польскім антыфашысцкім падполлем. У снежні 1941, па даносе правакатара, схоплены і расстраляны нацыстамі.

Публікацыі

  • Geografja powszechne. Cz. I Wiadomości ogólne. Łódź — Warszawa, 1917.
  • Lemantar / St. Lubicz-Majeǔski. — Lwoǔ: Dziarżaǔnae Wydaǔnictwa Szkołnych Kniżak, 1929. — 108 s.
  • Pierszy pramień / St. Lubicz-Majeǔski. — Lwoǔ: Nakł. Dziarżaǔnaho Wydaǔiectwa Szkołnych Kniżak, 1929. — 118 s.
  • Nauka pisowni polskiej. Podręcznik dla szkół początkowych i niższych klas szkół średnich. Cz. 1. — Łódź — Warszawa, 1917.

Літаратура

  • Samojła, Wł. Skandaliczny elementarz / Wł. Samojła // Przegląd Wileński. — 1929. — № 14-15. — S. 4-6.
  • Ляхоўскі У. Жыццяпіс Любіч-Маеўскага // Спадчына. — 1994. — № 1. — с. 75-78.
  • Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917—1945) / Г. Р. Сянькевіч [ і інш.]; пад рэд. Г. Р. Сянькевіч. — Мінск: «Народная асвета», 1993. — 494 s.
  • Паляшук. Некалькі ўваг аб «беларускім» «Лемантары» Ст. Любіч-Маеўскага / Паляшук. — Вільня: Беларуская друкарня ім. Ф.Скарыны, 1929. — 16 с.
  • Сендзер, С. А. «Лемантар» Станіслава Любіч-Маеўскага / С. А. Сендзер // Беларускі гістарычны часопіс. — 2006. — № 10. — С. 30-35.
  • Станкевіч, Я. Урадовае выданьне «Lemantara» Станіслава Любіч-Маеўскага / Я. Станкевіч // Збор твораў: у двух тамах.- Мн.: Выдавецтва «Энцыклапедыка», 2002. — Т. 1. — C. 107—111.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Станіслаў_Любіч-Маеўскі&oldid=1819243"