Дзікая прырода Тасманіі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 21: Радок 21:
Тасманія багатая ўнікальнай фаунай, з 32 відаў ахоўных ў Тасманіі жывёл 27 насяляюць у арэале Дзікай прыроды Тасманіі. Адным з вядомых відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення, з'яўляецца [[тасманійскі д'ябал]]. З больш як 150 відаў птушак вылучаецца рэдкі від роду разелы — [[зялёная разела]].<ref>[http://whc.unesco.org/en/list/181 Tasmanian Wilderness] — ''Дикая природа Тасмании'' на сайте ЮНЕСКО</ref>
Тасманія багатая ўнікальнай фаунай, з 32 відаў ахоўных ў Тасманіі жывёл 27 насяляюць у арэале Дзікай прыроды Тасманіі. Адным з вядомых відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення, з'яўляецца [[тасманійскі д'ябал]]. З больш як 150 відаў птушак вылучаецца рэдкі від роду разелы — [[зялёная разела]].<ref>[http://whc.unesco.org/en/list/181 Tasmanian Wilderness] — ''Дикая природа Тасмании'' на сайте ЮНЕСКО</ref>


Наступныя нацыянальныя паркі ўваходзяць у склад аб'екта Сусветнай спадчыны Дзікая прырода Тасманіі:
Наступныя нацыянальныя паркі ўваходзяць у склад аб'екта Сусветнай спадчыны Дзікая прырода Тасманіі:<ref>{{Cite web|url=http://www.parks.tas.gov.au/index.aspx?base=2494|title=Where is the Tasmanian Wilderness World Heritage Area?|accessdate=2011-01-14|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110315022034/http://www.parks.tas.gov.au/index.aspx?base=2494|archivedate=2011-03-15|deadlink=yes}}</ref>
*''Гара Крэйдл і возера Сент-Клэр'' ({{lang-en|Cradle Mountain-Lake St Clair National Park}})
*''Гара Крэйдл і возера Сент-Клэр'' ({{lang-en|Cradle Mountain-Lake St Clair National Park}})
*''Франклін Гордан'' ({{lang-en|Franklin-Gordon Wild Rivers National Park}})
*''Франклін Гордан'' ({{lang-en|Franklin-Gordon Wild Rivers National Park}})

Версія ад 18:00, 28 кастрычніка 2021

Дзікая прырода Тасманіі*
Tasmanian Wilderness**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА

Гара Крэйдл
Краіна Сцяг Аўстраліі Аўстралія
Тып Змешаны
Крытэрыі iii, iv, vi, vii, viii, ix, x
Спасылка 181
Рэгіён*** Азіяцка-Ціхаакіянскі
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 1982  (6 сесія)
Пашырэнні 1989
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Дзікая прырода Тасманіі (англ.: Tasmanian Wilderness) — аб'ект Сусветнага спадчыны ЮНЕСКА. Уключае шэраг тэрыторый у Тасманіі, Аўстралія.

Дзікая прырода Тасманіі як аб'ект Сусветнай спадчыны ахоплівае 13800 км2 ці прыблізна 20% плошчы Тасманіі. У гэтым рэгіёне захаваліся апошнія на Зямлі дажджавыя лясы ўмеранага пояса. Археалагічныя раскопкі паказваюць, што пячоры ў тоўшчы вапняка выкарыстоўваліся старажытнымі людзьмі больш за 20.000 гадоў таму.[1]

Тасманія багатая ўнікальнай фаунай, з 32 відаў ахоўных ў Тасманіі жывёл 27 насяляюць у арэале Дзікай прыроды Тасманіі. Адным з вядомых відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення, з'яўляецца тасманійскі д'ябал. З больш як 150 відаў птушак вылучаецца рэдкі від роду разелы — зялёная разела.[2]

Наступныя нацыянальныя паркі ўваходзяць у склад аб'екта Сусветнай спадчыны Дзікая прырода Тасманіі:[3]

  • Гара Крэйдл і возера Сент-Клэр (англ.: Cradle Mountain-Lake St Clair National Park)
  • Франклін Гордан (англ.: Franklin-Gordon Wild Rivers National Park)
  • Горы Хартц (англ.: Hartz Mountains National Park)
  • Карставыя пячоры Моўл-Крык (англ.: Mole Creek Karst National Park)
  • Паўднёва-Заходні (англ.: Southwest National Park)
  • Сцены Ерусаліма (англ.: Walls of Jerusalem National Park)
  • Цэнтральнае плато (англ.: Central Plateau Conservation and Protected Areas)
  • Запаведнік глотка д'ябла (англ.: Devils Gullet State Reserve)
  • Паўднёва-ўсходні востраў буравесніка (англ.: South East Mutton Bird Islet)
Від з г. Маўнт-Эліза, Паўднёва-Заходні нацыянальны парк

Зноскі

  1. Tasmanian WildernessДикая природа Тасмании на сайте департамента окружающей среды правительства Австралии
  2. Tasmanian WildernessДикая природа Тасмании на сайте ЮНЕСКО
  3. Where is the Tasmanian Wilderness World Heritage Area?(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 сакавіка 2011. Праверана 14 студзеня 2011.