Медны век: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Энеаліт''' (ад {{lang-la|aeneus}} aeneus медны + {{lang-el|λίθος}} камень), ''халкаліт'' (ад {{lang-el|χαλκός}} медзь ...'
 
Радок 4: Радок 4:
* Археология СССР. Свод археологических источников. Выпуск В 1 – 27. Свешников И.К. Культура шаровидных амфор. – М., 1983.
* Археология СССР. Свод археологических источников. Выпуск В 1 – 27. Свешников И.К. Культура шаровидных амфор. – М., 1983.
* Археология СССР. Энеолит СССР. – М., 1982.
* Археология СССР. Энеолит СССР. – М., 1982.

[[Катэгорыя:Перыядызацыя гісторыі]]

Версія ад 09:50, 6 кастрычніка 2010

Энеаліт (ад лац.: aeneus aeneus медны + грэч. λίθος камень), халкаліт (ад грэч. χαλκός медзь + грэч. λίθος камень) – медны век, пераходны перыяд ад каменнага веку да бронзавага веку, калі ўпершыню сталі выкарыстоўваць медныя прылады працы, зброю і ўпрыгожанні. Медныя вырабы з’явіліся ў краінах Старажытнага Усходу ў IV-м тыс. да н.э., у Еўропе ў III – II-м тыс. да н.э. На тэрыторыі Беларусі ў эпоху энеаліту жылі плямёны лейкападобных кубкаў археалагічнай культуры (сярэдзіна IV-га – сярэдзіна III-га тыс. да н.э.) і шарападобных амфар археалагічная культура (сярэдзіна – 2-я палова III-га тыс. да н.э.). Вырабы з медзі ўжываліся паралельна з каменнымі, якія часам пераважалі і нават дасягалі найбольшага росквіту. Лічыцца, што роля энеалітычнага перыяду ў лясной зоне Еўропы малазначная.

Літаратура

  • Археология СССР. Свод археологических источников. Выпуск В 1 – 27. Свешников И.К. Культура шаровидных амфор. – М., 1983.
  • Археология СССР. Энеолит СССР. – М., 1982.