Ях’я Мухамед Хамід-ад-дзін

Ях’я Мухамед Хамід-ад-дзін (1869 – 17 лютага 1948) – дзяржаўны дзеяч Йемена. У 1904 г. был абраны імамам секты зейдзітаў і ўзначаліў паўстанне йеменскіх зейдзітскіх плямен супрпаць панавання Асманскай імперыі. У 1911 г. заключыл з турэцкім султанам пагадненне, па якому раён зедзіцкіх плямен атрымаў унутраную аўтаномію. Пасля распаду Асманскай імперыі ў 1918 г., Ях’я прыняў тытул караля Йемена. Аб'яднал разрозненныя йеменскія плямёны ў рамках адзінага Йеменскага мутавакілійскага каралеўства. 1 лістапада 1928 г. заключыл з СССР дагавор аб сяброўстве і гандлі (т.зв. «Дагавор ў Сана»). Прытрымваючыся антызаходніх пазіцый у знешняй палітыцы, праводзіў у краіне курс на захаванне і ўмацаванне рэакцыйнага дыктатарскага рэжыму. З мэтай перашкодзіць заходняй экспансіі і закансерваваць існуючыя сацыяльна-эканамічныя адносіны праводзіў палітыку самаізаляцыі Йемена. Забіты ў выніку змовы.