Эдгар Дуглас Эдрыян: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 23:08, 22 кастрычніка 2011

Эдгар Дуглас Эдрыян (англ.: Edgar Douglas Adrian), першы барон Эдрыян (30 лістапада 1889, Лондан, Вялікабрытанія - 4 жніўня 1977) — брытанскі электрафізіёлаг, даследчык нервовай сістэмы, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1932) (сумесна з Чарлзам Шэрынгтанам) «за адкрыцці, якія тычацца функцый нейронаў».

Член (1923) і прэзідэнт (1950-1955) Лонданскага каралеўскага таварыства. Асноўныя працы прысвечаны электрафізіялогіі органаў пачуццяў і нервовых клетак. Вядомы як бліскучы эксперыментатар, які паклаў пачатак прымяненню электронікі ў фізіялагічных даследаваннях. Упершыню правёў эксперыменты на адзіночных нервовых валокнах і нервовых канчатках. З 1934 года займаўся электрафізіялагічным даследаваннем мозгу і вывучэннем парушэння яго функцый. Зарэгістраваў электрычную актыўнасць асобных нервовых клетак.

Літаратура

БЭ ў 18 тамах, Т.18, кн.1, Мн., 2004, С.44

Версія ад 23:07, 22 кастрычніка 2011 правіць 178.126.14.66 (размовы) Няма тлумачэння праўкі ← Папярэдняя праўка		Версія ад 23:08, 22 кастрычніка 2011 правіць адкат 178.126.14.66 (размовы) Няма тлумачэння праўкі Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	'''Эдгар Дуглас Эдрыян''' (англ.: Edgar Douglas Adrian), першы барон Эдрыян ([[30 лістапада]] [[1889]], [[Лондан]], [[Вялікабрытанія]] - [[4 жніўня]] [[1977]]) — брытанскі электрафізіёлаг, даследчык нервовай сістэмы, лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне\|Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне]] (1932) (сумесна з [[Чарлз ~~Шэрынгтон~~\|Чарлзам ~~Шэрынгтонам~~]]) «за адкрыцці, якія тычацца функцый нейронаў».		'''Эдгар Дуглас Эдрыян''' (англ.: Edgar Douglas Adrian), першы барон Эдрыян ([[30 лістапада]] [[1889]], [[Лондан]], [[Вялікабрытанія]] - [[4 жніўня]] [[1977]]) — брытанскі электрафізіёлаг, даследчык нервовай сістэмы, лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне\|Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне]] (1932) (сумесна з [[Чарлз Шэрынгтан\|Чарлзам Шэрынгтанам]]) «за адкрыцці, якія тычацца функцый нейронаў».

	Член (1923) і прэзідэнт (1950-1955) [[Лонданскае каралеўскае таварыства\|Лонданскага каралеўскага таварыства]]. Асноўныя працы прысвечаны электрафізіялогіі органаў пачуццяў і нервовых клетак. Вядомы як бліскучы эксперыментатар, які паклаў пачатак прымяненню электронікі ў фізіялагічных даследаваннях. Упершыню правёў эксперыменты на адзіночных нервовых валокнах і нервовых канчатках. З 1934 года займаўся электрафізіялагічным даследаваннем мозгу і вывучэннем парушэння яго функцый. Зарэгістраваў электрычную актыўнасць асобных нервовых клетак.		Член (1923) і прэзідэнт (1950-1955) [[Лонданскае каралеўскае таварыства\|Лонданскага каралеўскага таварыства]]. Асноўныя працы прысвечаны электрафізіялогіі органаў пачуццяў і нервовых клетак. Вядомы як бліскучы эксперыментатар, які паклаў пачатак прымяненню электронікі ў фізіялагічных даследаваннях. Упершыню правёў эксперыменты на адзіночных нервовых валокнах і нервовых канчатках. З 1934 года займаўся электрафізіялагічным даследаваннем мозгу і вывучэннем парушэння яго функцый. Зарэгістраваў электрычную актыўнасць асобных нервовых клетак.