Аляксей Аляксеевіч Ільін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксей Аляксеевіч Ільін
Род дзейнасці картограф, гісторык
Дата нараджэння 7 (19) жніўня 1858 ці 1858[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 4 ліпеня 1942(1942-07-04) ці 1942[1]
Месца смерці
Грамадзянства
Веравызнанне праваслаўе
Альма-матар
Член у
  • Акадэмія навук СССР[d]

Аляксей Аляксеевіч Ільін (руск.: Алексей Алексеевич Ильин; 7 (19) жніўня 1857 — 4 ліпеня 1942) — рускі дзяржаўны дзеяч, сапраўдны стацкі саветнік, гісторык, нумізмат, картограф, член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР (1928).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З адзнакай скончыў Аляксандраўскі ліцэй, уваходзіў у Камітэт Пушкінскага ліцэйскага таварыства і быў апекуном ліцэя. Затым служыў у лейб-гвардыі Сямёнаўскае палка і Міністэрстве дзяржаўных маёмасцяў.

Разам з братам Афінагенам (капітанам 2-га рангу, правадыром дваранства Шлісельбургскай павета), валодаў картаграфічнай вытворчасцю «Картаграфічная ўстанова А. Ільіна», маёнткам Сары, шэрагам вёсак у Шумскай воласці Наваладажскага павета, а таксама мызай Колтушы і шэрагам вёсак Колтушскай воласці Шлісельбургскай павета Санкт-Пецярбургскай губерні.

Член Дзяржаўнага савета па выбарах ад дваранства Санкт-Пецярбургскай губерні. Член Савета Дзяржаўнага банка. Кіраўнік Расійскага таварыства Чырвонага Крыжа. У розны час быў членам Таварыства Кітайска-Усходняй чыгункі, Рускага геаграфічнага таварыства, старшынёй Рускага таварыства кнігапрадаўцоў і выдаўцоў. За паспяховую дзейнасць свайго картаграфічнага прадпрыемства быў адзначаны залатым медалём Акадэміі навук. Вядомы нумізмат.

Разам з братам Афінагенам заснаваў дачны пасёлак Ільінскі (цяпер на тэрыторыі горада Усевалажск).

Пасля Кастрычніцкага перавароту кіраўнік секцыі нумізматыкі Акадэміі гісторыі матэрыяльнай культуры (з 1918), затым супрацоўнік аддзела нумізматыкі Дзяржаўнага Эрмітажа (1920-1940-я гг., да 1930 загадчык), куды перадаў сваю калекцыю рускіх манет. Член-карэспандэнт АН СССР (1928).

Прыцягваўся па «залатой справе» ў 1932—1933 гадах. («Залатыя справы» арганізоўваліся чэкістамі з мэтай вымагальніцтва ў арыштаваных валюты і каштоўнасцяў).

Памёр ад тыфу падчас блакады Ленінграда.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1
  1. а б Czech National Authority Database Праверана 27 лютага 2024.