Амплуа

Амплуа́ (фр.: emploi) — вызначанае кола роляў, якія адпавядаюць вонкавым і ўнутраным дадзеным акцёра.

Падзел акцёраў па амплуа паходзіць першым чынам з падзелу драматычных твораў на два асноўныя віды: трагедыю і камедыю; кожны з іх патрабаваў ад акцёра адмысловых дадзеных і адмысловага стылю гульні. Таму яшчэ ў старажытнай Грэцыі існаваў падзел акцёраў на трагікаў і комікаў, пры чым, у залежнасці ад характару выкананай ролі, трагікі падпадзяляліся на:

• першых (протаганіст)
• другіх (дэўтэраганіст)
• трэціх (трытаганіст)

Ілжыва-класічны тэатр ведаў наступную, якая зрабілася для еўрапейскага тэатра традыцыйнай, класіфікацыю роляў:

• героі і гераіні
• палюбоўнікі і палюбоўніцы
• першыя палюбоўнікі (jeunes premiers)
• каралі
• тыраны
• бацькі
• напярснікі і напярсніцы
• лакеі
• субрэткі
• інжэню (ingénues)
• петыметры (petit-maitres)
• прасцякі
• злыдні

Паколькі ілжыва-класічная драматургія цікавілася пераважна душэўнай калізіяй галоўных дзейных асоб (герояў, палюбоўнікаў), то другарадныя персанажы былі надзвычай схематычныя і стэрэатыпныя. Рэалістычная драматургія запатрабавала большай індывідуалізацыі другарадных персанажаў; з прычыны гэтага, нягледзячы на наступную дыферэнцыяцыю амплуа, прынцып трафарэтнага дзялення пачынае паступова губляць свой сэнс і значэнне.