Андрэй Дзмітрыевіч Фесалоніцкі
Андрэй Дзмітрыевіч Фесалоніцкі | |
---|---|
![]() | |
Дата нараджэння | 1842 |
Дата смерці | не раней за 1890 |
Альма-матар | |
Узнагароды | |
![]() |
Андрэй Дзмітрыевіч Фесалоніцкі (1842 - ) - расійскі, беларускі і ўкраінскі інжынер-архітэктар[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Дзяцінства і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў 1842 годзе. Вучыўся ў прыватным пансіёне. У 1855 годзе паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча, якое скончыў у 1863 годзе з правам на чын X класа[1].
Прафесійная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Адразу пасля заканчэння вучобы прызначаны архітэктарскім памочнікам у архангельскую будаўнічую і дарожную камісію[1]. З пераўтварэннем камісіі А. Фесалоніцкі ў 1865 годзе прылічыўся да Міністэрства ўнутраных спраў, з адкамандзіраваннем для заняткаў у Тэхнічна-будаўнічы камітэт , а ў 1866 годзе перайшоў у мінскае губернскае праўленне звышштатным тэхнікам[1].
З 1869 года А. Фесалоніцкі паслядоўна займаў пасады: малодшага інжынера ковенскага губернскага праўлення (па 1872), губернскага інжынера ў Разані (па 1876) і губернскага архітэктара ў Чарнігаве (па 1890)[1]. У 1868 годзе А. Фесалоніцкі ўзведзены ў званне інжынер-архітэктара[1].
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Тэхнічная дзейнасць А. Фесалоніцкага выявілася ў пабудове драўляных і мураваных храмаў у Ковенскай і Чарнігаўскай губернях, мастоў, дарожных збудаванняў і прыватных будынкаў. З 1890 года выйшаў у адстаўку і займаўся прыватнай практыкай[1].
Асобныя творы[правіць | правіць зыходнік]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/af/%D0%9F%D0%BB%D0%BE%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B5._%D0%94%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%B2%27%D1%8F%D0%BD%D0%B0_%D0%9F%D0%BE%D0%BA%D1%80%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B0._1889_%D1%80.jpg/250px-%D0%9F%D0%BB%D0%BE%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B5._%D0%94%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%B2%27%D1%8F%D0%BD%D0%B0_%D0%9F%D0%BE%D0%BA%D1%80%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B0_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B0._1889_%D1%80.jpg)
- Каля 1876 года склаў праект капітальнай перабудовы сядзібы Кожына ў Разані пад Дом губернатара[2]
- У 1888 годзе праект Свята-Пакроўскай царквы ў с. Пласкэ Браварскага раёна[3][4]
- Верагодна, па тыпавым праекце, падобным праекту Свята-Пакроўскай царквы ў с. Пласкэ пабудаваны таксама храмы ў с. Кырыіўка і Кабыжча[5]
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 355 (руск.)
- ↑ ДОМ ГУБЕРНАТОРА И ГУБЕРНСКАЯ КАНЦЕЛЯРИЯ. Комплекс, посл. треть 19 в. (руск.)
- ↑ Церковь Покрова Богородицы (руск.)
- ↑ Церковь в честь Покрова Пресвятой Богородицы в селе Плоское (1889) (руск.)
- ↑ Преображенская церковь в Киреевке Архівавана 16 снежня 2018. (руск.)
- Нарадзіліся ў 1842 годзе
- Выпускнікі Санкт-Пецярбургскага архітэктурна-будаўнічага ўніверсітэта
- Кавалеры ордэна Святой Ганны 2 ступені
- Асобы
- Архітэктары паводле алфавіта
- Вікіпедыя:Артыкулы пра асоб, якія не маюць старонак цёзак па прозвішчы
- Архітэктары Расійскай імперыі
- Архітэктары Беларусі
- Разанскія губернскія інжынеры
- Чарнігаўскія губернскія архітэктары
- Архітэктары Літвы
- Архітэктары Украіны
- Архітэктары Расіі
- Архітэктары XIX стагоддзя
- Архітэктары Разані