Арнольд Пальтауф
Арнольд Пальтауф | |
---|---|
Дата нараджэння | 8 снежня 1860[1] |
Дата смерці | 27 мая 1893[1] (32 гады) |
Месца смерці | |
Род дзейнасці | урач, судовы медык, судмедэксперт |
Альма-матар |
Арнольд Пальтауф (чэшск.: Arnold Paltauf; 1860–1893) - аўстрыйскі ўрач, судовы медык, імя якога носяць некаторыя прыкметы , якія выкарыстоўваюцца ў судовай медыцыне для вызначэння прычыны і тэрміну смерці. Малодшы брат Рычарда Пальтауфа (1858-1924), вядомага аўстрыйскага патолага і бактэрыёлага[2].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Чэх па паходжанні, выпускнік медыцынскага факультэта Грацкага ўніверсітэта. Жыў у Аўстра-Венгрыі, працаваў у Нямецкім універсітэце ў Празе, дзе ўзначальваў кафедру судовай медыцыны[3].
Раптоўна памёр у 33 года на курорце ў Славеніі, дзе знаходзіўся на лячэнні[2].
Навуковая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Вядомы сваімі працамі па ўтапленні і гіпаафізарным нанізме[2]. Арнольд Пальтауф упершыню даказаў наяўнасць вокісу вуглярода ва ўваходнай адтуліне агнястрэльнага пашкоджання, гэтая з'ява цяпер носіць назву сімптом Пальтауфа[2].
Акрамя гэтага імя А. Пальтауфа на захадзе носяць кровазліцці пад лёгачнай плеўрай, якія ўтвараюцца пры сапраўдным тыпе ўтаплення[4], а таксама прыкмета Пальтауфа — Рэйтэра — Вахгольца[5] і сіндром Пальтауфа[6].
Зноскі
- ↑ а б Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 — ÖAW. Праверана 22 жніўня 2021.
- ↑ а б в г Наставления по судебно–медицинскому вскрытию мёртвых тел / Шигеев В.Б. Шигеев С.В.Шигеев С.В. — 2014. С. 60
- ↑ "Судебная медицина в Чехословакии". Черваков В.Ф. // Судебно-медицинская экспертиза. — 1958. — №3. — С. 37-40.
- ↑ Пятна Рассказова-Лукомского-Пальтауфа
- ↑ Признак Пальтауфа
- ↑ Пальтауфа карликовость Архівавана 24 лютага 2018.