Аіда Міцуа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аіда Міцуа
яп.: 相田みつを
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 20 мая 1924(1924-05-20)
Месца нараджэння
Дата смерці 17 снежня 1991(1991-12-17) (67 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Дзеці Kazuhito Aida[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, пісьменнік, каліграф
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Верш Аіда Міцуа

Аіда Міцуа (яп.: 相田みつを Aida Mitsuo, 20 мая 1924 – 17 снежня 1991) — японскі паэт і каліграф, вядомы як Паэт дзэну[1]. Яго творы натхняліся дзэн-будызмам, у прыватнасці ён вядомы па працах, Ningen damono (Таму што я чалавек), Okagesan (Наш доўг іншым) і Inochi ippai (Жыві поўным жыццём)[2].

Дзяцінства і юнацтва[правіць | правіць зыходнік]

Аіда нарадзіўся ў горадзе Асікага  (руск.) ў Японіі ў 1924 годзе. У раннім узросце ён праявіў цікавасць да каліграфіі і паэзіі танка і адрозніваўся арыгінальным стылем[1][3]. Аіда вучыўся ў сярэдняй школе прэфектуры Татыгі ў Асікага. Пасля заканчэння школы ён пачаў вывучаць паэзію ў Муцу Ямасіта  (яп.) і каліграфію ў Івасавы Кей-сэкі. Таксама вядома, што на яго творчасць паўплывалі Міціакі Чжэн, Такэі Акіра і Кіна Казуёсі  (англ.).

У 1954 годзе Аіда ажаніўся з Хірага Чые. Іх старэйшы сын Кадзута Аіда з’яўляецца дырэктарам музея Міцуа Аіда ў Токіа[4].

Кар’ера і спадчына[правіць | правіць зыходнік]

Творчасць Аіды стала вядомай пасля выхаду ў 1984 годзе яго кнігі «Ningen damono» («Таму што я чалавек»)[3].

Пасля кровазліцця ў мозг Аіда памёр у Асікага, Татыгі, у 1991 годзе[2]. Неўзабаве пасля яго смерці, у 1996 годзе, у такійскім раёне Гіндза адкрыўся музей Міцуа Аіда. У 2003 годзе музей пераехаў у Такійскі міжнародны форум, шматфункцыянальны выставачны цэнтр[5]. Мастацкая выстаўка ўключае ў сябе каля 450 каліграфічных работ Аіды[6], і штогод фонд музея арганізуе некалькі семінараў па ацэнцы мастацтва па ўсёй краіне[7].

Былы прэм’ер-міністр Японіі Ёсіхіка Нода, як вядома, з’яўляецца заступнікам Аіды. У перадвыбарчай прамове 2011 года палітык цытаваў вершы Аіды: «Голец, неабавязкова пераймаць залатую рыбку». Гэта заўвага выклікала некаторую блытаніну адносна таго, што Нода меў на ўвазе, сярод яго паслядоўнікаў, але таксама рэзка павялічылася колькасць наведвальнікаў музея Аіды Міцуа і аднавіла цікавасць да творчасці Аіды[1].

Музей[правіць | правіць зыходнік]

Насценная шыльда ў музеі

Музей Міцуа Аіда (相田 みつを) — прыватны музей у Чыёда, Токіа, прысвечаны творчасці Аіды[8]. Музей быў адкрыты ў 1996 годзе ў Гіндза і ў 2003 годзе пераехаў на новае месца каля станцыі Юракуча[9], унутры Такійскага міжнароднага форуму[10].

Зноскі

  1. а б в Noda's Nod to the Poet of Zen. WSJ Blogs - Japan Real Time (2 верасня 2011). Праверана 24 мая 2015.
  2. а б Miller, Scott J (2009). Historical dictionary of modern Japanese literature and theater. Lanham, Md.: Scarecrow Press. pp. 3–4. ISBN 9780810863194. Праверана 2015-05-23.
  3. а б Mitsuo Aida Museum =(недаступная спасылка). www.mitsuo.co.jp. Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2015. Праверана 24 мая 2015.
  4. "相田みつを" [японская]. 2015-02-06. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  5. 'Commemorating the 10th Anniversary of the Relocation of the Mitsuo Aida Museum: Even One Simple Thing' | The Japan Times (28 жніўня 2013). Праверана 24 мая 2015.
  6. Organization. Aida Mitsuo Museum | Japan National Tourism Organization. www.jnto.go.jp. Праверана 24 мая 2015.
  7. = 相田みつを美術館 Mitsuo Aida Museum =(недаступная спасылка). www.mitsuo.co.jp. Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2015. Праверана 24 мая 2015.
  8. Mitsuo Aida Museum.
  9. 'Commemorating the 10th Anniversary of the Relocation of the Mitsuo Aida Museum: Even One Simple Thing'. Japan Times (28 жніўня 2013).
  10. Mitsuo Aida Museum(недаступная спасылка). Japan Times (20 чэрвеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 27 мая 2022. Праверана 1 сакавіка 2024.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]