Балтыйскі вакзал (Гатчына)
| Станцыя | |
| Балтыйскі вакзал | |
|---|---|
.jpg) | |
| Аператар | Расійскія чыгункі[d] |
| Дата адкрыцця | 1872 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Балтыйскі вакзал — пасажырскі тэрмінал чыгуначнай станцыі Гатчына-Балтыйская, адзін з 2-х дзеючых чыгуначных вакзалаў Гатчыны, канцавы пункт лініі Санкт-Пецярбург-Гатчына-Балтыйская.
Рух па Балтыйскай чыгунцы ад Санкт-Пецярбурга да Гатчыны быў адчынены 12 снежня 1872 года. У 1873 годзе па праекце архітэктара П. С. Купінскага быў пабудаваны першы будынак вакзалу. Аднак будынак вакзалу неўзабаве перастаў спраўляцца з узрослай пасажыраплынню. Акрамя таго, ён засланяў від з Гатчынскага Палаца на Кірху ў Малых Калпанах. Таму 19 снежня 1889 года адбылося адкрыццё новага будынка вакзалу, а ў 1890 годзе побач быў пабудаваны Царскі павільён. Архітэктарам гэтых будынкаў таксама быў архітэктар П. С. Купінскі.
У 1937 годзе пуці станцыі былі электрыфікаваныя. 4 ліпеня 1937 года на вакзал прыбыў выпрабавальны электрацягнік з Ленінграда, а з 17 жніўня 1937 года пачаўся іх рэгулярны рух. У гады Вялікай Айчыннай вайны будынак вакзалу быў разбураны. У пасляваенныя гады быў пабудаваны новы каменны будынак у класічным стылі. У першыя пасляваенныя гады на лініі працавалі цягнікі на цеплавой цязе, а з 7 лістапада 1948 года ізноў сталі выкарыстоўвацца электрацягніка.