Баржомі (мінеральная вада)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Бутэлька мінеральнай вады «Баржомі»

«Баржо́мі» (груз. ბორჯომი - Борджомі) — прыродная гідракарбанатна-натрыевая мінеральная вада, мінералізацыя якой складае 5,5 - 7,5 г / л. Яе здабываюць у Грузіі ў даліне Баржомі, размешчанай на тэрыторыі нацыянальнага парку Баржомі-Харагаўлі.

Мінеральны склад

Мінеральны склад (мг/дм3)

  • Гідракарбанаты 3500-5000
  • Хларыды 250-500
  • Кальцый 20-100
  • Натрый + калій 1200-2000
  • Мінералізацыя 5,5-7,5

Уласцівасці[правіць | правіць зыходнік]

Генерал Дзянікін спрабуе ежу на дабрачынным абедзе, фота для прапагандысцкай прэсы. На стале-бутэлька мінеральнай вады «Баржомі». 1919 год, Харкаў, Украіна.
Рэклама Баржомі, "Усеагульны каляндар на 1909 год".

Дзякуючы комплексу мінералаў вулканічнага паходжання, «Баржомі» нармалізуе ўзровень рН, стварае аптымальныя ўмовы для абменных працэсаў і прыродным спосабам ачышчае арганізм, дзейнічаючы як «душ знутры» (што даказана шэрагам клінічных даследаванняў функцыянальных уласцівасцяў вады і яе ўдзеянне на арганізм чалавека).

Месца нараджэння[правіць | правіць зыходнік]

Баржомское радовішча мінеральных вод змешчана на вышыні 760-920 метраў над узроўнем мора ў цэнтральнай частцы Аджарыі-Імярэцінскага хрыбта Каўказа ў фенаменальнай кліматычнай зоне, аточанай ледавікамі Бакурыані і хваёвым лесам ля падножжа гор. Усе гэтыя ўмовы ствараюць асаблівую экасістэму Баржомскага запаведніка. Прыродную мінеральную ваду «Баржомі» здабываюць з дзевяці свідравін, глыбіня якіх складае ад 140 да 1500 м. А нараджаецца яна на глыбіні больш чым 8000 метраў. Пад уплывам высокіх тэмператур і ціску вада падымаецца з падземных глыбінь, праходзіць праз пласты вулканагенна-асадкавых парод, дзе ўтрымліваюцца практычна ўсе элементы зямной кары, і ўбірае іх у свой склад. На сваім шляху яна сустракае падземныя, а таксама нізкамінералізаванныя воды, якія спусціліся з горных вяршыняў праз пласт крэйдавых парод. Далей пад уплывам вуглякіслага газу «Баржомі» падымаецца на паверхню. У адрозненне ад многіх іншых гідракарбанатна натрыевых мінеральных вод, пад зямлёй «Баржомі» не паспявае астыць і выходзіць на паверхню цёплай (38-41 °С). Даследаванні Баржомскага радовішча, праведзеныя ў апошні час, дапускаюць, што ў ім прысутнічаюць так званыя ювенільныя воды, якія нараджаюцца з кіслароду і вадароду магмы ў выніку вулканічных працэсаў, якія адбываюцца на шматкіламетровай глыбіні. Гаворка ідзе аб першародна чыстай вадзе, якая ніколі не прымала ўдзел у кругавароце вады ў прыродзе.

Здабыча і разліў "Баржомі"[правіць | правіць зыходнік]

Здабыча вады адбываецца на трох эксплуатацыйных пляцоўках у Боржомской даліне. «Баржомі» выцякае на паверхню пад ціскам прыроднага вуглякіслага газу без дапамогі помпаў. Атрыманая з дзевяці эксплуатацыйных свідравін, мінеральная вада падаецца на заводы трубаправодам, вырабленым з якаснай нержавеючай сталі. На заводах вада адстойваецца, астуджаецца, насычаецца прыродным вуглякіслым газам і разліваецца ў бутэлькі.

Сёння ў Баржомі працуюць два завода па разліве вады: першы спецыялізуецца на разліве ў шкляныя бутэлькі, другі - у ПЭТ-бутэлькі (вырабленыя з пластыка). У маі 2014 года былі завершаны поўнае пераабсталяванне і мадэрнізацыя заводаў, дзякуючы чаму сёння гэтыя прадпрыемствы - лідары галіны як паводле аб'ёму выпусканай прадукцыі, так і паводле ўзроўню выкарыстання інавацыйных тэхналогій. Сістэма кантролю якасці «Баржомі» дае магчымасць адсочваць вытворчы працэс на ўсіх яго этапах - ад здабычы да дастаўкі вады на паліцы супермаркетаў. Акрамя таго, сістэма адпавядае патрабаванням ISO 22000 - самай сучаснай сістэмы ацэнкі бяспекі і якасці прадуктаў харчавання. На заводах стварылі сучасны хімічны і мікрабіялагічны лабараторны комплекс. Аналізы вады праводзяцца ў адпаведнасці з дырэктывамі Еўракамісіі па пытаннях якасці пітной і мінеральнай вады. Акрамя дзевяці эксплуатацыйных свідравін, яшчэ 13 выкарыстоўваюцца для пастаяннага маніторынгу стану крыніцы: праверкі ўзроўню вады, ціску, тэмпературы і складу. Паслугі гідрагеалагічнага маніторынгу Баржомскага радовішча забяспечваюць мясцовыя і міжнародныя эксперты: Gamma (Грузія), Zenith Consulting (Вялікабрытанія), Antea (Францыя), SGS Institut Fresenius (Германія). Ўзоры вады рэгулярна адпраўляюць ў Тбілісі і краіны-імпарцёры для правядзення знешніх лабараторных аналізаў .

Этымалогія слова "Баржомі"[правіць | правіць зыходнік]

Назва «Баржомі» адбываецца ад двух слоў: «боржом», што ў перакладзе азначае «сцяна крэпасці» і «омі» - «вайна». Паводле сведчанняў археолагаў, войны ў гэтым рэгіёне адбываліся часта, а мясцовае насельніцтва выкарыстоўвала горы як абаронныя крэпасці.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Археалагічныя знаходкі пацвярджаюць, што яшчэ ў 1 ст. н.э. людзі пілі Баржомскіе мінеральныя воды і прымалі гаючыя ванны. З часоў Сярэднявечча былі знойдзены гліняныя трубы, якія былі далучаны да некалькіх Баржомскіх крыніцах. З-за шматлікіх войнаў у XVI-XVIII ст. крыніцы былі закінутыя і забытыя. Толькі ў XIX ст., пасля далучэння Грузіі да Расійскай імперыі, на іх зноў звярнулі ўвагу.

Пасля многіх гадоў, на працягу якіх крыніцы былі забытыя, у 1816 цёплую крыніцу ў даліне Баржомі выявілі салдаты Херсонскага грэнадзёрскага полку. Паводле загаду палкоўніка П. Папова крыніца была расчышчана, а ваду ў бутэльках сталі дастаўляць у полк. Дзякуючы гаючым уласцівасцям вады палкоўнік П. Папоў вылечыў хваробу страўніка. Таму ён прывёў крыніцу ў парадак, а побач збудаваў лазню і пабудаваў домік.

У 1834 годзе на гэтым месцы размясціліся грузінскія грэнадзёры. Ваенны доктар С. Амір ўпершыню даследаваў склад і ўласцівасці мінеральнай вады з крыніцы. Вынікі былі настолькі ўражвальнымі, што доктар адправіў ўзоры вады медыцынскім свяцілам Пецярбурга і Масквы. Праз сем гадоў, у 1841, Е. Галавін, намесьнік цара на Каўказе, прывёз на лячэнне ў Баржомі сваю хворую дачку. Гаючы эфект мінеральнай вады апынуўся ўзрушаючым - дзяўчынка цалкам вылечылася. Пасля гэтай падзеі дзве Баржомскія крыніцы былі названыя Еўгеніеўскай і Екацярынінскай - у гонар генерала і яго дачкі. Крыніцы зноў атрымалі славу і прызнанне.

У 1842 паводле просьбы доктара Амірава ў Баржомі праклалі дарогі, ўзвялі збудаванні і адрамантавалі ванны. У 1846 году М. Варанцоў, новы намеснік цара ў Закаўказзе, вырашыў уладкаваць ў Баржомі маёнтак і зрабіў курорт сваёй летняй рэзідэнцыяй. Тут былі пабудаваныя некалькі дамоў, бюветы, ванны, паркі, царквы, гатэлі, масты і дарогі. Менавіта граф Варанцоў запрасіў у Баржомі прафесараў Маскоўскага універсітэта з мэтай даследаваць мясцовыя воды. Неўзабаве выйшла першая навукова-практычная кніга пра лекавыя ўласцівасці мінеральнай вады «Баржомі». Варанцоўсі перыяд лічыцца часам росквіту курорта. У 1850 годзе ў Баржомі ўжо адпачывалі прадстаўнікі шляхты і бамонду Расійскай імперыі. Менавіта тады была зроблена першая спроба разліць мінеральную ваду для экспарту за межы курорту. Аптэкар ваеннага лазарэта Захараў разліў ваду ў 1300 авальных паўлітровых бутэлек і адвёз на продаж у Тыфліс.

У 1862 году намеснікам Закаўказзя стаў Вялікі князь Міхаіл Раманаў, які абраў Баржомі сваёй летняй рэзідэнцыяй. З гэтага часу пачынаецца перыяд капітальнай забудовы курорту. 1890 лічыцца афіцыйнай датай заснавання ТМ «Баржомі». Менавіта тады ў Парку мінеральных вод, які быў створаны па загадзе імператарскай сям'і Раманавых, адкрыўся першы завод для розліву вядомай мінеральнай вады, з якога і пачынаецца гісторыя легендарнай гандлёвай маркі. Кожная бутэлька з цёмна-зялёнага шкла разлівалася ўручную, закаркоўвалася сургучом і складвалася ў саламяную кошык для бяспечнай транспартыроўкі. Ужо ў 1900 годзе вытворчасць «Баржомі» ўпершыню перавысіла адзін мільён бутэлек у год. Тады ж хімік Ф. Мольденгаўер прапанаваў насычаць ваду вуглякіслым газам для захавання яе фізіка-хімічных уласцівасцяў пры захоўванні ў бутэльках. У 1913 годзе аб'ём вытворчасці «Баржомі» склаў 9 мільёнаў бутэлек у год. У савецкія часы ўсе актывы Баржомі былі нацыяналізаваны. У 1921 паселішча Баржомі атрымала статус горада. Савецкая ўлада годна ацаніла ўласцівасці і нязменную якасць «Баржомі»: вада атрымала першы сертыфікат ДАСТ на мінеральныя натуральныя воды. Падчас адлігі ў 60-я гады легендарную мінеральную ваду экспартавалі ў 15 краін свету. У 1980 годзе «Баржомі» стала першым сапраўдным савецкім брэндам, бела-чырвоная этыкетка якога стала добра знаёмай спажыўцам. Крызіс 90-х негатыўна паўплываў на развіццё эканомікі Грузіі, у тым ліку і на вытворчасць «Баржомі», але ў 1995 годзе, калі кампанія «Georgian Glass & Mineral Water Co. NV» аднавіла выпуск папулярнай мінеральнай вады на двух разліўнога заводах, яе вытворчасць вырасла ў 40 разоў. У чэрвені 2007 года «Georgian Glass & Mineral Water Co. NV» стала першай кампаніяй па розліву мінеральнай вады ў СНД, прадукцыя якой была сертыфікавана ў адпаведнасці з міжнароднымі стандартамі бяспекі ISO 22000. Адпаведную сертыфікацыю правяла французская кампанія Bureau Veritas Certification. На сённяшні дзень бясцэнны падарунак грузінскай прыроды ведаюць у 40 краінах свету. Цікава, што склад «Баржомі» застаецца нязменным - такім жа, як амаль 125 гадоў таму.

Пра кампанію IDS Borjomi International[правіць | правіць зыходнік]

Кампанія IDS Borjomi International - лідар у катэгорыі прыроднай бутэляванай вады. Кампанія ўваходзіць у тройку найбольшых гульцоў на рынку мінеральных вод СНД і Прыбалтыкі. На сённяшні дзень у склад IDS Borjomi International ўваходзяць IDS Borjomi Georgia (Грузія), IDS Group Ukraine (Украіна), IDS Borjomi Russia (Расія) і IDS Borjomi Europe (Літва). Легендарная мінеральная вада «Баржомі» экспартуецца ў больш чым 40 краін свету.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]