Выпасовыя жывёлы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Поні пароды Хайленд (парода коней)  (англ.) пасуцца ў распадку  (руск.) Эціў  (англ.) у Шатландыі. Добра відаць разнайстайнасць паверхні травянога покрыва

Выпасовыя жывёлы — экалагічная група жывёл, часцей за ўсё маюцца на ўвазе траваедныя млекакормячыя, але могуць мецца на ўвазе і іншыя групы, што харчуюцца травой. Гэты тэрмін супрацьпастаўляецца браўзерам  (англ.), якія ядуць галіны дрэў і кустоў.

Спосаб жыцця, форма і размяшчэнне зубоў  (англ.) і стрававальная сістэма выпасовых жывёл адрозніваюцца ад браўзераў такім чынам, каб справіцца з праблемамі паядання і пераварвання травы. Гэта добра відаць на эвалюцыі такой групы, як коні. Жвачныя жывёлы  (англ.) з’яўляюцца самай вялікай групай выпасовых жывёл, але многія іншыя жывёлы, такія як гіганцкія панды ці кенгуру, таксама пасуцца  (англ.).

Калі выпасовыя жывёлы вымушаны есці траву на абмежаванай тэрыторыі, што не дае раслінам часу аднавіць зялёную масу, гэта называецца празмерным выпасам.

Значэнне выпасовых жывёл[правіць | правіць зыходнік]

Тундрастэп эпохі апошняга абледзянення: (злева направа) дзікія коні, маманты, пячорныя львы над тушай паўночнага аленя, шарсцісты насарог

Буйныя выпасовыя жывёлы звычайна з’яўляюцца асяроддзеўтваральнай групай жывёл і выконваюць найважнейшыя экасістэмныя функцыі[1]. Яны не толькі дапамагаюць пажыўным рэчывам з траў хутка вяртацца ў глебу назад, але і падвышаюць разнастайнасць ландшафту, ствараючы роўныя ўчасткі нізкай, нібы скошанай, травы там, дзе пасвіліся, і курціны — там, дзе нешта прапусцілі. Акрамя гэтага, выпасовыя жывёлы паспяхова знішчаюць парасткі дрэў і кустоў, не даючы ланшафту змяніцца з лугавога на хмызняковы.

Некаторыя вучоныя лічаць, што знікненне комплексу, утворанага буйнымі выпасовымі жывёламі, так званай мамантавай фаўны  (руск.), стала адным з галоўных фактараў пераўтварэння тундрастэпу (мамантавага стэпу) у прыпалярных рэгіёнах у тундру[2].

Зноскі