Вячаслаў Піліпавіч Нячаеў

Вячаслаў Піліпавіч Нячаеў
Вячаслаў Піліпавіч Нячаеў
Дата нараджэння	6 мая 1917
Месца нараджэння	Ільінскі раён[d], СССР;
Дата смерці	14 ліпеня 1948 (31 год)
Прыналежнасць	СССР
Званне	капітан
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды і званні

Вячаслаў Піліпавіч Нячаеў (6 мая 1917, Іванаўская вобласць — 14 ліпеня 1948) — камандзір эскадрыллі 6-га асобнага гвардзейскага штурмавога авіяцыйнага палка, гвардыі капітан.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 6 мая 1917 года ў вёсцы Бярэзнікі цяпер Ільінскага раёна Іванаўскай вобласці ў сям’і селяніна. Рускі. Скончыў 9 класаў сярэдняй школы ў вёсцы Анькава. У 1930 годзе паехаў у Іванава, дзе працаваў яго бацька, паступіў у школу фабрычна-заводскага вучнёўства пры Саснёўскай фабрыцы. Працаваў столярам на мэблевым камбінаце і вучыўся на вячэрнім рабфаку энергаінстытута. Адначасова займаўся ў Іванаўскім аэраклубе.

У Чырвонай Арміі з 1938 года. У 1940 годзе скончыў Арэнбургскае ваеннае авіяцыйнае вучылішча імя К. Я. Варашылава. Звольнены ў запас і накіраваны інструктарам у Іваноўскі аэраклуб. Тут сустрэў пачатак Вялікай Айчыннай вайны.

Да жніўня 1942 года асабіста падрыхтаваў 76 курсантаў. У жніўні 1942 года быў зноў прызваны ў армію. У 34-м запасным авіяцыйным палку прайшоў падрыхтоўку і асвоіў самалёт-штурмавік Іл-2.

На франтах Вялікай Айчыннай вайны з сакавіка 1943 года. Увесь баявы шлях прайшоў у складзе 6-га гвардзейскага штурмавога авіяцыйнага палка, ад лётчыка да камандзіра эскадрыллі. Ваяваў на Калінінскім, 1-м Прыбалтыйскім і 3-м Беларускім франтах. Член УКП з 1944 года. Атрымаў тры раненні, два з іх-цяжкія. Удзельнічаў у вызваленні Беларусі і Прыбалтыцы.

Да кастрычніка 1944 г. у капітан гвардыі Нячаеў здзейсніў 112 баявых вылетаў. Вёў разведку войскаў праціўніка, штурмавымі ўдарамі нанёс яму вялікія страты ў жывой сіле і тэхніцы. Знішчыў 4 танкі, 18 аўтамашын, 6 чыгуначных вагонаў. Дастаўляў грузы беларускім партызанам. У баях, быў двойчы паранены. Не раз лётаў вядучым групы штурмавікоў. У перыяд з мая па верасень 1944 года эскадрылля пад яго камандаваннем зрабіла 477 паспяховых баявых вылетаў.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 23 лютага 1945 года гвардыі капітану Нячаеву Вячаславу Філіпавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».

Усяго за гады вайны лётчык-штурмавік Нячаеў правёў 156 паспяховых баявых вылетаў. Да мая 1945 года эскадрылля пад яго камандаваннем правяла 1021 паспяховы баявы вылет, з баявымі стратамі 5 пілотаў і 11 самалётаў. Па якасці баявой падрыхтоўкі трымала першае месца ў палку.

У студні 1946 года капітан гвардыі Нячаеў звольнены ў запас па хваробе. Жыў у Іванава, працаваў інструктарам аэраклуба. Кантузіі, атрыманыя на фронце, згубілі здароўе, і 14 ліпеня 1948 года Нячаеў скончыў жыццё самагубствам.

Узнагароджаны ордэнам Леніна, двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Аляксандра Неўскага, Чырвонай Зоркі, Айчыннай вайны 1-й ступені, медалямі.

Яго імя ўвекавечана на Алеі Герояў у пасёлку Ільінскае-Хаванскае і на мемарыяле ля вечнага агню ў горадзе Іванава. Тут яго імя ўвекавечана на мемарыяльнай дошцы выпускнікам аэраклуба.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Подвиг. 3-е издание, испр. и доп. — Ярославль, 1980.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Вячаслаў Піліпавіч Нячаеў на сайце «Героі краіны»