Вікіпедыя:Праект:Правапіс/Японска-беларуская практычная транскрыпцыя
Выгляд
Транскрыпцыя базуецца на раманізацыі паводле сістэмы Хепберна.
Націску ў беларускім разуменні ў японскай мове няма, ёсць танізацыя, таму ў гэтай транскрыпцыі прымаецца наступны парадак:
- націск ставіцца на о/ё;
- калі ў слове некалькі о або ё, націскное бліжэйшае з іх да канца слова;
- калі ў слове няма о/ё, але ёсць канцавыя -ай, -ан, -ой, -уй, -эй, то націскныя яны;
- калі ў слове няма о/ё, а таксама -ай, -ан, -ой, -уй, -эй, то націскны перадапошні склад (апроч калі там і або у паміж глухімі зычнымі – тады націскны апошні склад);
Перадача японскіх складоў на беларускую мову
[правіць зыходнік]a – а | e – э | i – і | o – о | u – у | ya – я | yo – ё | yu – ю | |
b – б | bа – ба | be – бэ | bi – бі | bo – бо | bu – бу | bya – бя | byo – бё | byu – бю |
ch – ць | cha – ця | chi –ці | cho – цё | chu – цю | ||||
d – д | dа – да | de – дэ | do – до | |||||
f – ф | fu – фу | |||||||
g – г | gа – га | ge – гэ | gi – гі | go – го | gu – гу | gya – гя | gyo – гё | gyu – гю |
h | ha – ха | he – хэ | hi – хі | ho – хо | hya – хя | hyo – хё | hyu – хю | |
j | ja – дзя | ji – дзі | jo – дзё | ju – дзю | ||||
k – к | kа – ка | ke – кэ | ki – кі | ko – ко | ku – ку | kya – кя | kyo – кё | kyu – кю |
m – м | mа – ма | me – мэ | mi – мі | mo – мо | mu – му | mya – мя | myo – мё | myu – мю |
n – н | nа – на | ne – нэ | ni – ні | no – но | nu – ну | nya – ня | nyo – нё | nyu – ню |
p – п | pа – па | pe – пэ | pi – пі | po – по | pu – пу | pya – пя | pyo – пё | pyu – пю |
r – р | rа – ра | re – рэ | ri – ры | ro – ро | ru – ру | rya – р’я | ryo – р’ё | ryu – р’ю |
s – с | са – sа | se – сэ | so – со | su – су | ||||
sh – сь | sha – ся | shi – сі | sho – сё | shu – сю | ||||
t – т | tа – та | te – тэ | to – то | |||||
ts – ц | tsu – цу | |||||||
w – в | wа – ва | wo – во | ||||||
y – й | yа – я | yo – ё | yu – ю | |||||
z – дз | zа – дза | ze – дзэ | zo – дзо | zu – дзу |
Дапаўненні
[правіць зыходнік]- Традыцыйныя напісанні застаюцца нязменнымі, нягледзячы на рэальнае маўленне. Традыцыйнымі лічацца напісанні зафіксаваныя ў Беларускай энцыклапедыі ў 18 тамах або ў Беларускай савецкай энцыклапедыі, з улікам змен паводле БП-2008. Напрыклад, трэба было б пісаць Такё, але традыцыйнае напісанне Токіа.
- Падвоеныя зычныя перадаюцца адной літарай.
- Cпалучэнне галосны + i ў сярэдзіне слова перадаецца як галосны + i, пры такім канцавым спалучэнні апошняе і пераходзіць у й. Напрыклад, -ii, перадаецца як -ій.
Літаратура
[правіць зыходнік]- Зьміцер Саўка. Іншамоўныя найменні ў беларускім тэксце. Даведнік (для тарашкевіцы; скрын старонкі адтуль)
- Прапановы ўдзельніка Maksim L. на аснове Саўкі