Вільчык
Вільчык ці вільчак[1] — месца злучэння плашчыняў двухсхільнага даху ўверсе. У традыцыйнай архітэктуры беларусаў вільчык быў месцам упрыгожвання сялянскіх хат. На Беларусі сустракаюцца падвойныя і адзінарныя вільчыкі ў матыве рагоў ці конскіх галоваў, фігурак птушак і змей, павернутых у розныя бакі[1].
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларускае народнае жыллё / [Э. Р. Сабаленка і інш.] ; рэдактар В. К. Бандарчык ; Акадэмія навук БССР, Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору. — Мінск: Беларуская навука, 1973. — 125 с. — 2 250 экз.
- Сахута, Я.М. Фарбы роднай зямлі: Нарысы пра нар. мастацтва Беларусі. Кн. для вучняў / Я.М. Сахута. — Мінск : Нар. асвета, 1985. — 191 с.