Дэмергер
Дэмергер — гэта форма карпаратыўнай рэструктурызацыі, пры якой бізнес-аперацыі прадпрыемства падзяляюцца на адзін або некалькі кампанентаў[1]. Гэта супрацьлегласць зліцця або паглынання.
Дэмергер можа быць ажыццёўлены праз вылучэнне арганізацыі шляхам размеркавання або перадачы акцый дачэрняй кампаніі, якая валодае бізнесам, акцыянерам кампаніі, якая ажыццяўляе дэмергер. Дэмергер таксама можа адбыцца шляхам перадачы адпаведнага бізнесу новай кампаніі або бізнесу, у якім затым акцыянеры гэтай кампаніі выпускаюць акцыі[1]. Наадварот, адчужэнне таксама можа «адмяніць» зліццё або набыццё, але актывы прадаюцца, а не захоўваюцца ў межах перайменаванай юрыдычнай асобы.
Большасць падзелаў адбываецца з акцыянернымі таварыствамі (напрыклад, публічнымі таварыствамі з абмежаванай адказнасцю), і законы аб акцыях ўтрымліваюць падрабязныя правілы пра гэта. Для падзелу іншых карпаратыўных формаў (напрыклад, адказнага грамадства або таварыства з абмежаванай адказнасцю) не існуе асобных правілаў. Для такіх кампаній неабходна, ў асноўным, прыступіць да роспуску кампаніі, а затым зноў зрабіць новыя кампаніі.
Дэмергер кампаніі адбываецца альбо шляхам таго, што існуючая кампанія (кампанія-перадальнік) перадае ўсе свае актывы двум або больш новым кампаніям, што кажа пра тое, што першапачатковая кампанія спыняе сваё існаванне, альбо, пры продажы, кампанія захоўвае частку сваіх фінансаў, у той час як іншыя часткі перадаюцца аднаму або некалькім іншым прыладам. У абодвух выпадках ўзнагароджанне акцыянераў, якая перадаюць кампаніі акцыі, павінны складаць з акцыі адной або некалькіх кампаній, то бок з даданнем дадатковай надбаўкі.
Дзяленне патрабуе змяненняў, што ў асноўным азначае, што 2/3 як галасоў, так і акцыянернага капіталу на гадавым агульным сходзе кампаніі павінны належаць дэмергерам, калі іншае не прадугледжана статутам кампаніі-перадальніка.
Дэмергеры могуць быць прыняты па розных дзелавых і некамерцыйных прычынах, такімі як ўмешванне ўрада, з дапамогай антыманапольнага заканадаўства або шляхам дэкартэлізацыі[2].
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Вылучэнне ўласнага капіталу
Зноскі
- ↑ а б Bryer, Lanning G. (2002). Intellectual property assets in mergers and acquisitions. John Wiley and Sons. pp. 12.2–12.3. ISBN 978-0-471-41437-7.
- ↑ Krishna, K.L.; Uma Kapila (2009). Readings in Indian Agriculture and Industry. Academic Foundation. p. 599. ISBN 978-81-7188-734-7.
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль | Microsoft: 182276799 |
