Завальная вуліца (Пінск)

Завальная вуліца
Пінск
Завальная вуліца; Пінск
Агульная інфармацыя
Краіна	Беларусь;
Горад	Пінск;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Завальная вуліца — вуліца ў цэнтры Пінска.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Узнікла ў XIV—XVI стагоддзі і вызначала паўночную граніцу горада таго часу. Атрымала сваю назву ад трэцяга абарончага вала. Пінск у XVI стагоддзі ўяўляў сабой добра ўмацаваны горад з трыма дугападобнымі радамі абарончых збудаванняў. Трэці вал ахопліваў так званае «места» (горад, астрог), у якім пражывала насельніцтва розных слаёў гараджан, большасць з якіх былі рамеснікі. Род дзейнасці гэтай катэгорыі гараджан меркаваў падзел «места» на «канцы»: гарбарны (заходняя частка ля ракі), кавальскі (усходняя частка), ганчарны (паўночная частка)^[1].

На месцах, дзе вал перасякаўся з вуліцамі, будавалася брама. Завальная перакрывала вялікую дарогу да Траецкага моста (цяпер вуліца З. Касмадзям’янскай) і перасякала Купяціцка-Берасцейскую магістраль. Усе брамы мелі надбрамныя капліцы, а галоўная («Северская брама»), пабудаваная на Купяціцкай дарозе (цяперашняе скрыжаванняў вуліц Завальнай і З. Касмадзям’янскай), мела і пад’ёмны мост. У капліцы знаходзіўся абраз заступніка Пінска — Святога Фёдара Тырана. У сутарэннях вежы знаходзілася гарадская турма^[1].

З часам актуальнасць абарончага вала адпала і ён быў зрыты, але назва вуліцы засталася^[1].

У 1865 годзе на вул. Завальнай была пабудавана Пінская яўрэйская бальніца (вул. Завальная,9), у 1920-х гадах — хірургічная бальніца доктара Д. Яўсеенкі (вул. Завальная,18)^[1].

У пачатку XX стагоддзя вуліца называлася Паліцэйскай, затым ізноў Завальнай. Пасля ўз’яднання Заходняй Беларусі з БССР у 1939 годзе перайменавана ў вуліцу Арджанікідзэ. Пасля Вялікай Айчыннай вайны яна зноў вярнула сваю гістарычную назву^[1].