Перайсці да зместу

Задыяк (забойца)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Задыяк
Фотаздымак
Грамадзянства
Дата смерці невядома

Задыяк (англ.: Zodiac) — серыйны забойца, які дзейнічаў у Паўночнай Каліфорніі і Сан-Францыска (ЗША) у канцы 1960-х гадоў. Асоба злачынца дагэтуль не ўстаноўлена.

Задыяк — псеўданім, які выкарыстоўваўся забойцам у серыі здзеклівых лістоў, адпраўленых ім у рэдакцыі мясцовых газет. У лістах таксама змяшчаліся крыптаграмы, у якіх забойца нібыта зашыфраваў звесткі аб сабе. Тры з чатырох крыптаграм застаюцца нерасшыфраванымі. Задыяк здзяйсняў забойствы ў перыяд з снежня 1968 года па кастрычнік 1969 года. Згодна з заявамі самога Задыяка, лік яго ахвяр дасягае 37, аднак следчыя ўпэўненыя толькі ў сямі выпадках. Нападам падвергліся чатыры мужчыны і тры жанчыны ва ўзросце ад 16 да 29 гадоў. Пяцёра загінулі, дваім удалося выжыць. У ходзе расследавання было названа мноства падазраваных, але пераканаўчых доказаў датычнасці каго-небудзь з іх да забойстваў не выявілі. У 2004 годзе паліцыя Сан-Францыска спыніла расследаванне гэтай справы, але аднавіла яго ў пачатку 2007 года. Справа застаецца адкрытай у горадзе Вальеха, акругах Напа і Салана. У Каліфарнійскім Міністэрстве юстыцыі справа Задыяка застаецца адкрытай ад 1969 года дагэтуль.

Кананічныя ахвяры

[правіць | правіць зыходнік]

Згодна з заявамі Задыяка, ён узяў на сябе адказнасць за 37 забойстваў, аднак прадстаўнікі праваахоўных органаў пацвердзілі толькі сем з іх (пры гэтым двое пацярпелых засталіся ў жыцці):

  • 17-гадовы Дэвід Артур Фарадэй (англ.: David Arthur Faraday) і 16-гадовая Бэці Лу Дженсен (англ.: Betty Lou Jensen) застрэленыя 20 снежня 1968 года на шашы, якая праходзіць у гарадской мяжы каліфарнійскага горада Беніша.
  • 17-гадовы Майкл Мажо і 22-гадовая Дарлін Элізабэт Ферын (англ.: Darlene Elizabeth Ferrin) падвергнуліся абстрэлу з агнястрэльнай зброі 4 ліпеня 1969 года на аўтастаянцы, размешчанай у парку «Блу-Рок-Спрингз» (англ.: Blue Rock Springs Park) каліфарнійскага горада Вальехо. Мажо застаўся ў жыцці, Ферын памерла.
  • 20-гадовы Браян Келвін Хартнэл (англ.: Bryan Calvin Hartnell) і 22-гадовая Сесілія Эн Шэпард (англ.: Cecelia Ann Shepard) сталі ахвярамі Задыяка 27 верасня 1969 года. Напад адбыўся на беразе вадасховішча Берыеса. На гэты раз забойца ўжыў халодную зброю. Шэпард загінула, а Хартнэл, якому было нанесена 8 нажавых ранаў у спіну, выжыў.
  • 39-гадовы Пол Лі Стайн (англ.: Paul Lee Stine) застрэлены 11 кастрычніка 1969 года ў Сан-Францыска.

Магчымыя ахвяры

[правіць | правіць зыходнік]
  • 18-гадовы Роберт Дамінгас (англ.: Robert Domingos) і 17-гадовая Лінда Эдвардс (англ.: Linda Edwards) былі застрэленыя 4 чэрвеня 1963 года на ўзбярэжжы, непадалёк ад каліфарнійскага горада (англ.: Ломпак). Былі адзначаны некаторыя дэталі, якія паказваюць на характэрны Задыякаў почырк, у прыватнасці на забойствы, здзейненыя ім у 1969 годзе на возеры Берыеса.
  • 18-гадовая Чэры Джо Бейтс (англ.: Cheri Jo Bates) памерла ў выніку нанесеных ей нажавых ранаў. Забойства адбылося 30 кастрычніка 1966 года на тэрыторыі колледжа г. Риверсайд[en]. Галава ахвяры была амаль цалкам аддзелена ад цела. Праз чатыры гады Пол Эйверы — журналіст з San Francisco Chronicle — быў у прыватным парадку праінфармаваны аб існаванні фактаў, якія далі падставу меркаваць, што забойства ўчыніў Задыяк.
  • 25-гадовая Донна Лэс (англ.: Donna Lass), якая жыла ў Стэйтлайне[en], штат Невада, знікла без вестак 6 верасня 1970 года. 22 сакавіка 1971 года ў рэдакцыю San Francisco Chronicle паступіла паштоўка, якая, па шэрагу прыкмет, была інтэрпрэтавана як заява Задыяка аб яго датычнасці да знікнення дзяўчыны. Тым не менш, ніякіх доказаў, якія паказвалі б на дачыненне Задыяка да знікнення Донны Лэс, выяўлена не было.

Акрамя таго, мяркуецца, што адной з ахвяр удалося ўцячы ад Задыяка:

  • 22-гадовая Кэтлін Джонс (англ.: Kathleen Johns), па яе словах, была разам з яе 10-месячнай дачкой выкрадзена 22 сакавіка 1970 года на аўтатрасе (Highway 132), размешчанай на захад ад каліфарнійскага горада Мадэст. Джонс патрапіла ўцячы з аўтамабіля прыблізна праз тры гадзіны пасля выкрадання.