Звалка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Звалка — тэрыторыі размяшчэння адходаў вытворчасці і спажывання.

Віды звалак[правіць | правіць зыходнік]

Санкцыянаваныя звалкі — дазволеныя мясцовымі органамі ўлады тэрыторыі (існуючыя пляцоўкі) для размяшчэння прамысловых і бытавых адходаў. У адрозненне ад палігонаў для цвёрдых бытавых адходаў, не ўладкаваны ў адпаведнасці з патрабаваннямі, санітарнымі нормамі і Правіламі, і выкарыстоўваюцца з адхіленнямі ад патрабаванняў санітарна-эпідэміялагічнага нагляду.

Санкцыянаваныя звалкі — месцазнаходжанне адходаў, выкарыстанне якіх на працягу агляднага тэрміну не мяркуецца.

Несанкцыянаваныя звалкі — тэрыторыі, якія выкарыстоўваюцца, але не прызначаныя для размяшчэння на іх адходаў.

Звалкі і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Несанкцыянаваныя ці дрэнна абсталяваныя звалкі ўяўляюць сабой пагрозу для навакольнага асяроддзя. Атрутныя рэчывы са звалак могуць пранікаць у грунтавыя воды, а таксама натуральным вадацёкам забруджваць рэкі і іншыя вадаёмы. Смецце атручвае паветра, ваду, глебу, а таксама расліны і жывёл. Звалкі займаюць урадлівыя землі і пазбаўляюць магчымасці выкарыстоўваць навакольныя тэрыторыі пад сельгасугоддзі.

Рэкультывацыя[правіць | правіць зыходнік]

Рэкультывацыя палігонаў і звалак — гэта комплекс работ па аднаўленні прадуктыўнасці аднаўляльных тэрыторый, па паляпшэнні навакольнага асяроддзя. Рэкультывацыя праводзіцца ў два этапы: тэхнічны і біялагічны.