Каталікос-Патрыярх Грузіі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Найсвяцейшы і Найбласлаўлёнейшы Каталікос-Патрыярх усяе Грузіі, архіепіскап Мцхета-Тбілісі і мітрапаліт Піцунды і Цхум-Абхазеці (груз. უწმიდესი და უნეტარესი, საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მთავარეპისკოპოსი მცხეთა-თბილისისა და მიტროპოლიტი ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთისა) — афіцыйны тытул першаіерарха Грузінскай праваслаўнай царквы. Ён адзіны з усіх прадстаяцелей праваслаўных цэркваў мае тытут «Каталікос».

Каталікосы-Патрыярхі Грузіі[правіць | правіць зыходнік]

  • Мелхісадэк I (1012–1033);
  • Акрапіры (Іаанн) II (1033–1049);
  • Эквтімэ I (1049–1055);
  • Георгій III (Тааэлі) (1055–1065);
  • Габрыэл III (Сапарэлі) (1065–1080);
  • Дземетрэ (1080–1090);
  • Басілі III (Карычысдзэ) (1090–1100);
  • Іаанн IV (Сапарелі) (1100–1142);
  • Свімон IV (Гулаберісдзэ) (1142–1146);
  • Сава II (1146–1150);
  • Мікалай I (Гулаберісдзэ) (1150–1174);
  • Міхаіл IV (Міріанісдзэ) (1178–1186);
  • Тэўдорэ II (1186–1206);
  • Васіль IV (1206–1208);
  • Іаанн V (1208–1210);
  • Эпіфаній (1210–1220);
  • Эквтімэ II (1220–1222);
  • Арсеній III (1222–1225);
  • Георгій IV (1225–1230);
  • Арсеній IV (Булмаісімісдзэ) (1230–1240);
  • Мікалай II (1240–1280);
  • Авраам I (1280–1310);
  • Эквтімэ III (1310–1325);
  • Міхаіл V (1325–1330);
  • Васіль V (1330–1350);
  • Дарафей I (1350–1356);
  • Шыа I (1356–1364);
  • Мікалай III (1364–1380);
  • Георгій V (1380–1399);
  • Ілля (Гобірахісдзе) (1399–1411);
  • Міхаіл VI (1411–1426);
  • Давыд II (Баграціоні, сын цара Аляксандра Вяликого) (1426–1430);
  • Тодар III (1430–1435);
  • Давыд III (Гобеладзе) (1435–1439, 1443–1450);
  • Шыа II (1440–1443);
  • Марк (1460–1466);
  • Давыд IV (1466–1479);
  • Эвагры (1480–1492, 1500–1503);
  • Авраам II (1492–1497);
  • Эпрэм I (1497–1500);
  • Дорофей II (1503–1510, 1511–1516);
  • Дзіянісій (1510–1511);
  • Васіль VI (1517–1528);
  • Малахія (1528–1538);
  • Мелхісадэк II (Баграціоні, сын цара Канстанціна II) (1538–1541);
  • Герман (1541–1547);
  • Свімон V (1547–1550);
  • Зеведзей I (1550–1557);
  • Дзяменцій I (1557–1562);
  • Мікалай IV (Бараташвілі) (1562–1584);
  • мікалай V (Баграціоні), сын цара Кахеті Левана 1584–1591;
  • Дарафей III (1592–1599);
  • Дзяментій II (1599–1603);
  • Зеведзей II (1603–1610);
  • Іаанн VI (Авалішвілі) (1610–1613);
  • Хрыстафор I (1613–1622);
  • Захарыя (Джорджадзэ) (1623–1630);
  • Эвдэмоз I (Дзіасамідзэ) (1630–1638);
  • Хрыстафор II (Урдубегішвілі Амілахварі) (1638–1660);
  • Дземенцій III (Баграціоні, сын Кайхосро Мухранбатоні, дваюрадны брат цара Вахтанга V) (1660–1675);
  • Мікалай VI (Магаладзэ) (1675–1676);
  • Мікалай VII (Амілахварі) (1676–1687, 1691–1695);
  • Іаанн VII (Діасамідзе) (1687–1691, 1696–1700);
  • Эўдэмоз II (Діасамідзе) (1700–1703);
  • Дземенцій IV (Багратіоні, брат царя Вахтанга VI) (1704–1725, 1739–1741);
  • Вісарыён (Арбеліані) (1725–1737);
  • Кірыл (1737–1739);
  • Мікалай VIII (Херхеулідзэ) (1742–1744);
  • Антоій І (Теймураз Баграціоні, сын цара Іесей) (1744–1755, 1764–1788);
  • Іосіф (Джандієрі) (1755–1764);
  • Антоній II (Багратіоні), син царя Картлі-Кахеті Іраклія II (1788–1811).
  • Кірыён II (Садзаглішвілі) (1917–1918);
  • Леанід (Акропірідзэ) (1918–1921);
  • Амвросій (Хелая) (1921–1927);
  • Хрыстафор III (Цыцкышвілі) (1927–1932);
  • Калістрат (Цынцадзэ) (1932–1952);
  • Мелхісадек III (Пхаладзэ) (1952–1960);
  • Ефрэм II (Сідамонідзэ) (1960–1972);
  • Давыд V (Дзеўдарыані) (1972–1977);
  • Ілля II (Гудушаурі-Шыалашвілі) (з 25 снежня 1977).