Кэндо
Кэндо (яп.: 剣道, шлях мяча) — від кэмпо, баявое мастацтва, якое ўзнікла ў Японіі ў XIX стагоддзі. У кэндо бой ідзе мячом-катанай. У спартыўным варыянце гэта адзінаборства дваіх кэндока, узброеных бамбукавымі мячамі cінай. Кэндокі выступаюць ў спецыяльных засцерагальных даспехах і шлеме.
Асноўныя тэхнікі (Кіхон-Ваза)[правіць | правіць зыходнік]
Асноўныя тэхнікі ў кэндо завуцца Кіхон-Ваза. Да іх адносяцца:
- Сёмэн-Уці — прамы ўдар у галаву (Мэн)
- Котэ-Уцi — удар у правае запясце (Котэ)
- До-Уцi — удар у правы бок жывата (Дo)
- Цукі — штуршок у горла (Цукі)
Зноскі
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кэндо
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
