Леанід Дзмітрыевіч Вінер

Леанід Дзмітрыевіч Вінер
Леанід Дзмітрыевіч Вінер
Дата нараджэння	не пазней за 1863
Дата смерці	не раней за 1901
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Альма-матар	Першы кадэцкі корпус[d]; Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт (1883);
Працаваў у гарадах	Вільня і Елгава
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леанід Дзмітрыевіч Вінер — расійскі і літоўскі інжынер-архітэктар.

Біяграфія

Пачатковую адукацыю атрымаў у Першай Санкт-Пецярбургскай ваеннай гімназіі (руск.) (бел.^[1]. У Пецярбурскае будаўнічае вучылішча паступіў у 1878 годзе і скончыў курс у 1883 годзе па першым разрадзе. Л. Вінер пачаў службу ў Галоўным таварыстве расійскіх чыгунак (руск.) (бел. у г. Вільні, а з 1886 складаўся на пасадзе малодшага інжынера віленскага будаўнічага аддзялення і ў той жа час (з 1890) выконваў абавязкі памочніка начальніка 8-й дыстанцыі Варшаўскай чыгункі^[1].

З 11 верасня 1895^[2] па 1901 год^[3] займаў пасаду віленскага губернскага інжынера, змяніўшы на ёй сканалага Міхаіла Айвазава^[4].

1886-92^[1]:
- Будынак тэхнічнага чыгуначнага вучылішча ў г. Вільні
- Будынак Віленскага зямельнага банка (руск.) (бел. (паводле іншых звестак, архітэктар будынка В. Горскі^[5])
- Будынак суда Віленскай губерні (бел. (тар.)) (бел. (сумесна з М. Прозаравым па праекце В. Прусакова (руск.) (бел., 1888-90^[6])
- Дзіцячы прытулак ведамства ўстаноў Імператрыцы Марыі
- Сабор (руск.) (бел. у г. Мітаве (1890-92)
- некаторыя дробныя пабудовы
у 1893 годзе па яго праекце праводзілася рэканструкцыя Віленскай вялікай сінагогі (літ.) (бел.