Лілея

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лілея

Кветка лілеі
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Lilium L., 1753

Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  42722
NCBI  4688
EOL  32531
IPNI  30009317-2

Ліле́я[3], або лілія (Lilium) — род кветкавых раслін сямейства лілейных.

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовыя травяністыя расліны. Цыбуліны з сакавітых незамкнёных лускавінак, яйцападобныя. Сцёблы прамыя, слаба галінастыя, алушаныя ці голыя. Лісце лінейнае, ланцэтнае, сядзячае, у кальчаках або чаргаванае. У некаторых відаў у пазухах лісця ўтвараюцца паветраныя цыбулінкі-бульбачкі для вегетатыўнага размнажэння. Кветкі дыяметрам 13-15 см, правільныя, белыя, жоўтыя, чырвоныя, аранжавыя, рознай формы (званочкавыя, зоркавыя, трубчастыя, лейка-, чалма- і чашападобныя), духмяныя або без паху, у гронках, зрэдку адзіночныя. Плод — каробачка.

Арэал[правіць | правіць зыходнік]

Каля 100 відаў. Пашыраны ва ўмераным і субтрапічным паясах Паўночнага паўшар'я. Уведзены ў культуру да нашай эры. Больш за 2 тыс. сартоў. На Беларусі 1 дзікарослы від — лілея кучаравая, шэраг інтрадукаваных відаў.

Значэнне і выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Лілея Lilium Conca d'Or[ru]

Дэкаратыўныя, фарбавальныя, меданосныя, харчовыя, лекавыя і эфіраносныя расліны.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 75. — 160 с. — 2 350 экз.