Марэн Сарс

Марэн Сарс
Партрэт працы Эрыка Тэадора Верэншоля
Род дзейнасці	свецкая львіца
Дата нараджэння	17 жніўня 1811(1811-08-17)
Месца нараджэння	Берген, камуна Берген[d], Нарвегія
Дата смерці	27 снежня 1898(1898-12-27) (87 гадоў)
Месца смерці	Хрысціянія, Нарвегія
Месца пахавання	Спаскія могілкі[d]
Грамадзянства	Нарвегія
Бацька	Юхан Эрнст Вельхаўн[d]
Маці	Эльза Маргрэтэ Капермеер[d]
Муж	Мікаэль Сарс
Дзеці	Ernst Sars, Georg Ossian Sars, Ева Нансен[d] і Mally Lammers[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марэн Катрын Сарс (у дзявоцтве Вельхаўн; 17 жніўня 1811 — 27 снежня 1898) — нарвежская свецкая львіца.

Біяграфія

Яна нарадзілася ў Бергене ў сям’і святара Ёхана Эрнста Вельхаўна (1775—1828) і Эльзы Маргрэтэ Камермаер (1785—1853), дачкі Юхана Себасцьяна Камермаера. Яна была сястрой паэта Юхана Себасцьяна і пісьменніцы Элізабэт «Ліз» Вельхаўн.

У жніўні 1831 года ў Бергене Марэн выйшла замуж за святара і прафесара Мікаэля Сарса (1805—1869). У яе было некалькі знакамітых дзяцей; гісторык Эрнст Сарс, заолаг Георг-Осіян Сарс і спявачка Ева Нансен. Усяго ў яе было чатырнаццаць дзяцей, дзевяць з якіх дасягнулі паўналецця. Праз Еву яна была цешчай Фрыцьёфа Нансена, а праз іншую дачку Мэлі яна была цешчай Торвальда Ламерса. Яна таксама была цёткай Яльмара і Крысціяна Вельхаўнаў.

Кар’ера

Яна вырасла ў Бергене, а пасля шлюбу пераехала ў Кін і Мангер, дзе яе муж быў вікарыем. У 1854 годзе сям’я пераехала ў Крысціянію, дзе Мікаэль Сарс стаў прафесарам.

Сямейны дом стаў прыкметным месцам сустрэч ліберальных і інтэлектуальных жыхароў сталіцы Нарвегіі. Яго называюць «першым салонам Хрысціяніі». Сярод людзей, якія сабраліся тут, Ола Томесен, Ларс Хольст, Ода Крог, Мацільда Ш'ёт, Хартвіг Ласен і Б’ёрнсцернэ Б’ёрнсан. Мэлі і Ева забяспечвалі музыку і песні. Яе сыны Эрнст і Осіян нават жылі з ёй пасля смерці Мікаэля ў 1869 годзе. Акрамя таго, яе сястра Элізабэт жыла з ёй на працягу многіх гадоў; яна была таленавітай пісьменніцай і казачніцай. Марэн Сарс уносіла свой уклад і як суразмоўца, і як гаспадыня.

Марэн Сарс памерла ў снежні 1898 года. Пасля яе смерці дачка Марэн Ева, якая была замужам за Фрыцьёфам Нансенам, узяла на сябе ролю гаспадыні для гарадской інтэлігенцыі, якая збіралася ў іх доме ў Годтабе, а пазней ва ўласнай сядзібе.