Перайсці да зместу

Паваротны затвор

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Спрошчаная схема працы "паваротнага затвора"

Паваротны затвор (падоўжна-слізгальны затвор з замыканнем паваротам; не блытаць кранавым затворам) — разнавіднасць механізму замыкання і адмыкання канала ствала, у якім замыканне і адмыканне затвора ажыццяўляецца яго паваротам налева або направа і захаду баявых выступаў затвора ў пазы ствольнай каробкі або насадкі ствала (barrel extension).

Паварот затвора звычайна вырабляецца скосам затворной рамы (АК падобная зброя) або шрубавымі канаўкамі ў канале затворной рамы (M16 падобная зброя).

Колькасць баявых упораў вызначае тое, на які кут неабходна павярнуць затвор для замыкання. Так, пры наяўнасці двух баявых упораў неабходна павярнуць затвор на 45°, пры наяўнасці трох — на 30°, а 10 — толькі на 9°. Адпаведна, памяншаецца энергія, выдаткоўваная на замыканне, зніжаецца трасяніна зброі пры стрэле. Акрамя таго, чым больш баявых упораў — тым раўнамерней размяркоўваецца ціск парахавых газаў на ствольную каробку. Таму, напрыклад, затвор аўтамата Калашнікава мае два баявых упора, а снайперскай вінтоўкі СВД, з яе падвышанымі патрабаваннямі да кучнасці бою, — ужо тры. Паваротныя замкі сучаснага зброі часта маюць шэсць і больш баявых упораў (звычайна да дзесяці).

Пры замыканні затвор перамяшчаецца наперад у замыкалыя пазы ў ствольнай каробцы (або падаўжальніку ствала), а затым паварочваецца, і тым самым фіксуецца на месцы. Затвор застаецца замкнёным да таго часу, пакуль стралок не "перадзёрне" затвор уручную, альбо ён не паверніца працай унутранай механікі зброі (за кошт затрымкі аддачы, альбо спрацоўвання газавага затвора) не будзе павернуты затвор.