Стэрэафанія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Стэрэа)

Стэрэафанія або Стэрэагук (ад стар.-грэч.: στερεός — «стэрэас» — «цвёрды, прасторавы» і φωνή — «гук») — запіс, перадача або выкарыстанне гуку, пры якіх захоўваецца інфармацыя аб прасторавым размяшчэнні яго крыніцы з дапамогай раскладкі гуку праз два (і больш) незалежных гукавых каналы. У монагучанні аўдыёсігнал паступае з аднаго канала.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Стэрэафані́я // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 236. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Стереофония // Большая политехническая энциклопедия: более 7000 словарных статей / Авт.-сост. В. Д. Рязанцев. — Москва: Мир и образование, 2011. — 700, [3] с. — ISBN 978-5-94666-621-3. (руск.)
  • Термен Л. С. Стереофони́я // Музыкальная энциклопедия: [в 6 т.] / гл. ред. Ю. В. Келдыш. — М.: Советская энциклопедия: Советский композитор, 1973—1982. — (Энциклопедии. Словари. Справочники. Изд-во «Советская Энциклопедия», Изд-во «Советский композитор»). — Т. 5: Симон — Хейлер. — 1981. — Стб. 272—273. — 1056 стб., илл. — 102 200 экз. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]