Тамара Шакірава

Тамара Шакірава
Дата нараджэння	26 лістапада 1955(1955-11-26)
Месца нараджэння	Ташкент, Узбекская ССР, СССР
Дата смерці	22 лютага 2012(2012-02-22) (56 гадоў)
Месца смерці	Ташкент, Узбекістан
Грамадзянства	СССР  Узбекістан
Муж	Атабек Хатамавіч Ганіеў
Дзеці	Rayhon[d]
Адукацыя	Дзяржаўны інстытут мастацтваў Узбекістана[d]
Прафесія	актрыса, мастак-мультыплікатар
IMDb	ID 0787681

Тамара Халімаўна Шакірава (Ганіева; 26 лістапада 1955, Ташкент — 22 лютага 2012, Ташкент) — савецкая і ўзбекская актрыса кіно, Заслужаная артыстка Узбекскай ССР (1983), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Узбекскай ССР (1983).

Біяграфія

Тамара Ганіева (нар. Шакірава) 26 лістапада 1955 года ў Ташкенце (Узбекская ССР). Пачала здымацца ў кіно, быўшы 14-гадовай школьніцай, згуляўшы ў 1970 годзе эпізадычную ролю студэнткі ў фільме рэжысёра Анатоля Кабулава «Сляпы дождж» (1970).

Пасля гэтага шмат здымалася, стварыўшы цэлы шэраг запамінальных жаночых вобразаў («Гэта было ў Кокандзе», «Харэзмійская легенда», «Семург», «Вогненныя дарогі»).

З 1973 года працавала актрысай на кінастудыі «Узбекфільм». Скончыла завочнае аддзяленне акцёрскага факультэта Ташкенцкага тэатральна-мастацкага інстытута імя А. Астроўскага (1974—1976, цяпер Дзяржаўны Інстытут мастацтваў Узбекістана).

Памерла ад раку 22 лютага 2012 года.

Сям’я

Муж — Атабек Ганіеў (нар. 1985), унук вядомага савецкага і ўзбекскага кінарэжысёра Набі Ганіева. Ад іх шлюбу нарадзіліся: Райхон (род. 1978; пасля стала спявачкай эстрады і актрысай, папулярнай ва Узбекістане і за яго межамі) і малодшая Насіба Нігманава (Шакірава) (нар. 1994; урач-педыятр).

Узнагароды

• Дзяржаўная прэмія Узбекскай ССР імя Хамзы «За выкананне жаночых вобразаў» у фільмах" Ленінградцы, дзеці мае" і «Непакорлівая» (1983).
• Заслужаная артыстка Узбекскай ССР (1983).

Фільмаграфія

• 1970 — Сляпы дождж — эпізод
• 1970 — Пад пякучым сонцам
• 1970 — Інтэграл — нявеста
• 1971 — Без страху — Гульсара
• 1971 — Тут праходзіць мяжа — нявеста Амана
• 1972 — Семург — Зубейда
• 1973 — Мой добры чалавек — Саіда
• 1973 — Уцёкі з цемры — Рана (дублявала Валянціна Тэжык)
• 1974 — Абу Райхан Беруні — Зарын Гіс, дачка Кабуса
• 1974 — Галоўны дзень — Тамара
• 1975 — Вышэй толькі аблокі
• 1975 — Кароткія сустрэчы на доўгай вайне — Гульшод
• 1976 — Сёмы джын — Фіруза, дачка Падышаха
• 1977 — Дом пад гарачым сонцам — Айдзін
• 1977 — Гэта было ў Какандзе — Халіма
• 1978 — Харэзмійская легенда — Маліка
• 1978—1984 — Вогненныя дарогі — Юлдузхон, мачаха Зубейды (агучыла Наталля Гвоздзікава)
• 1979 — Шэрае дыханне дракона / Des Drachens grauer Atem (ГДР) — Сатханасаі
• 1979 — Паветраныя пешаходы — Заміра
• 1980 — Ленінградцы, дзеці мае… — Хадзіча
• 1980 — Сёмая пятніца — Азіза
• 1981 — Непакорлівая — Джумагуль
• 1983 — На перавале не страляць! — Фаціма, пляменніца цётачкі Хафіят
• 1983 — Пароль — «Гатэль Рэгіна» — Халніса
• 1983 — Сямейныя таямніцы (Таджыкфільм) — Дзільбар
• 1985 — Скралі жаніха — (Азербайджанфільм) — Нігяр
• 1986 — Алмазны пояс — Вазіра
• 1988 — Пейзаж вачыма спрынтара — Даміра
• 1988 — Пачвара ці нехта іншы
• 1989 — Кодэкс маўчання
• 1989 — Сын
• 1990 — Ултуган
• 1991 — Жалезны мужчына
• 1991 — Смерць пракурора — Халіма Базіева, пракурор
• 1992 — Аліф Лейла (Узбекістан, Індыя)
• 1992 — Маклер (Узбекістан)
• 1993 — Анёл у агні (Узбекістан)
• 1993 — Чырвоны цягнік (Азербайджанфільм)
• 1997 — Я хачу (Узбекістан, Японія)
• 1998 — Чароўная малая з залатым сэрцам (Узбекістан)

Спасылкі

• Анатолий Кабулов «Советский Экран» № 12 (1983 год). «Тамара Шакирова».
• IMDb. Tamara Shakirova