Тонкі кліент
Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле! Магчыма гэты машынны пераклад або выкарыстанне ненарматыўнага правапісу ці лексікону. Для спраўджэння існуюць адмысловыя праграмы.
|
Тонкі кліент (англ.: thin client) у камп'ютарных тэхналогіях — камп'ютар ці праграма- кліент у сетках з кліент-сервернай ці тэрмінальнай архітэктурай, які пераносіць усе альбо большую частку задач па апрацоўцы інфармацыі на сервер. Узорам тонкага клиента можа служыць камп'ютар з браўзерам, які выкарыстоўваеца для работы з вэб-дадаткамі.
Web-кліенты (англ.: WEB clients)[правіць | правіць зыходнік]
Web-кліент як праграмма — браўзер. Web-кліент как прылада — прылада, асноўным ужываннем якога (с пункту гледжання распрацоўшчыка прылады ці маркетолага) з'яўляецца браўзер.
Тонкія кліенты, працуючыя ў тэрмінальным рэжыме[правіць | правіць зыходнік]
Пад тэрмінам «тонкі кліент» маецца на ўвазе досыць шырокі з пункту гледжання сістэмнай архітэктуры шэраг прылад і праграм, якія аб'ядноўваюцца агульнай уласцівасцю: магчымасцю працы ў рэжыме сувязі з тэрміналам. Такім чынам, для працы тонкага кліента неабходны тэрмінальны сервер. Гэтым тонкі кліент адрозніваецца ад тоўстага кліента, які, наадварот, выконвае апрацоўку інфармацыі незалежна ад сервера, выкарыстоўваючы апошні ў асноўным толькі для захоўвання дадзеных.
Акрамя агульнага выпадку, варта вылучыць апаратны тонкі кліент (напрыклад, Windows- і Linux-тэрміналы) - спецыялізаваную прыладу, прынцыпова адрозную ад ПК. Апаратны тонкі кліент не мае цвёрдага дыска, выкарыстоўвае спецыялізаваную лакальную АС (адна з задач якой арганізаваць сесію з тэрмінальным серверам для працы карыстальніка), не мае ў сваім складзе рухомых дэталяў, выконваецца ў спецыялізаваных карпусах з цалкам пасіўным астуджэннем.
Для пашырэння функцыянальнасці тонкага кліента звяртаюцца да яго «патаўшчэнню», напрыклад, дадаюць магчымасці аўтаномнай працы, захоўваючы галоўнае адрозненне - працу ў сесіі з тэрмінальным серверам. Калі ў кліенце з'яўляюцца рухомыя дэталі (цвёрдыя дыскі), з'яўляюцца магчымасці аўтаномнай працы, ён перастае быць тонкім кліентам у чыстым выглядзе, а становіцца ўніверсальным кліентам.
Тонкі кліент у большасці выпадкаў характэрызуецца мінімальнай апаратнай канфігурацыяй, замест цвёрдага дыска для загрузкі лакальнай спецыялізаванай АС выкарыстоўваецца DOM (DiskOnModule) [модуль з раз'ёмам IDE, флэш-памяццю і мікрасхемай, якая рэалізуе логіку звычайнага цвёрдага дыска — у BIOS вызначаецца як звычайны цвёрды дыск, толькі памер яго звычайна ў 2-3 разы менш]. У некаторых канфігурацыях сістэмы тонкі кліент загружае аперацыйную сістэму па сетцы з сервера, ужываючы пратаколы PXE, BOOTP, DHCP, TFTP і Remote Installation Services (RIS).
Пратаколы, якімі карыстаюцца тонкія кліенты[правіць | правіць зыходнік]
- X11 — ужываецца ў Unix
- Telnet — мультыплатформенны
- SSH — мультыплатформенны шыфраваны аналаг Telnet
- NX NoMachine — пратакол X11 з кампрэсаваннем дадзеных
- Virtual Network Computing
- Citrix Independent Computing Architecture(ICA)
- Remote Desktop Protocol (RDP), пратокол для дыстанцыйнай працы з ужываннем графічнага інтэрфейса карыстача для Microsoft Windows
- SPICE (Simple Protocol For Independent Computing Environments)
- Акрамя таго могуць ужывацца закрытыя пратаколы, створаныя распрацоўшчыкамі праграмнага забеспячэння.
Прыклады тонкіх кліентаў[правіць | правіць зыходнік]
- Thinstation
- LTSP
- OpenThinClient
- Бяздыскавая станцыя
- Тэрминальны доступ
- Virtual Network Computing
- GrapeTC Lite
- WTWare
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- RFC 1350 — опісанне пратакола TFTP (англ.)
- RFC 2131 — опісанне пратакола DHCP (англ.)
- RFC 854 — опісанне пратакола telnet (англ.)
- RFC 951 и RFC 1542 — опісанне пратакола DHCP (англ.)
- Усталёўка Remote Installtion Services (RIS)
- Апісанне RIS (англ.)