Напачатку XX ст. сінапсіды лічыліся адным з падкласаў класа паўзуноў, млекакормячых пры гэтым да сінапсідаў не адносілі. Аднак па меры развіцця філагенетыкі паўзуны былі прызнаны парафілетычнай групай, у корані была перагледжана іх класіфікацыя. Новая класіфікацыя на аснове кладыстыкі з'явілася ў канцы 1980-х гг. Тады ж сінапсіды былі перавызначаны як сысуны і іх вымерлыя сваякі.
Характэрнымі для сінапсід былі адтуліны ў шчочных костках (бакавая яма з двух бакоў чэрапа), служылі для выйсця сківічных цягліц і якія дазвалялі больш эфектыўна кусаць.
