Узаемаіндукцыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Узнікненне ЭДС індукцыі у другаснай абмотцы трансфарматара

Узаемаіндукцыя (узаемная індукцыя) — з’ява ўзнікнення ЭРС індукцыі ў адным контуры пры змяненні сілы току ў другім контуры і наадварот. Узаемаіндукцыя — прыватны выпадак электрамагнітнай індукцыі[1].

Пры змяненні сілы тока ў першым контуры, у другім узнікае ЭРС:

дзе

  — электрарухальная сіла ў другім контуры,
  — поўны магнітны паток першага контуру,
  — сіла тока ў першым контуры,
  — узаемная індукцыйнасць контураў.[1]

Пры змяненні сілы току ў другім контуры, у першым узнікае ЭРС:

дзе

— электрарухальная сіла ў першым контуры,
— поўны магнітны паток другога контуру,
— сіла току ў другім контуры,
 — ўзаемная індуктыўнасць контураў.[1]

З’ява ўзаемаіндукцыі ўжываецца для павышэння і паніжэння напружання пераменнага току ў трансфарматарах[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б в г Никеров, В. А. Физика : учебник и практикум для академического бакалавриата (руск.). — Юрайт, 2015. — ISBN 978-5-9916-4820-2.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Никеров. В. А. Физика: учебник и практикум для академического бакалавриата. — Юрайт, 2015. — 415 с. — ISBN 978-5-9916-4820-2.
  • Малая Советская Энциклопедия т.2, Государственное научное издательство «Большая советская энциклопедия», 1958 г.
  • Хайкин С. Э. «Словарь радиолюбителя», Госэнергоиздат, Москва 1960 г.
  • Евдокимов Ф. Е. «Теоретические основы электротехники», «Высшая школа» 1981 г.
  • Калантаров П. Л., Цейтлин Л. А. «Расчет индуктивностей» (справочная книга), Ленинград, ЭНЕРГОАТОМИЗДАТ Ленинградское отделение 1986 г.
  • Взаимная индукция // Большая советская энциклопедия : в 66 т. (65 т. и 1 доп.) / гл. ред. О. Ю. Шмидт. — М. : Советская энциклопедия, 1926—1947.