Упнікі
| Вёска | |||
| Упнікі | |||
|---|---|---|---|
| літ.: Upninkai | |||
 Касцёл | |||
|
|||
| 55°05′00″ пн. ш. 24°32′00″ у. д.HGЯO | |||
| Краіна |
 Літва |
||
| Павет | Ковенскі | ||
| Раён | Ёнаўскі | ||
| Сянюнія | Упнікаўская | ||
| Гісторыя і геаграфія | |||
| Часавы пояс | UTC+2, летам UTC+3 | ||
| Насельніцтва | |||
| Насельніцтва |
|
||
| Паказаць/схаваць карты | |||
  Упнікі |
|||
Упнікі[1], таксама У́пнінкай[2] (літ.: Upninkai) — вёска ў Янаўскім раёне Ковенскага павета Літвы. Цэнтр Упнікаўскай сянюніі. Размешчана на левым беразе ракі Святой.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Вялікае Княства Літоўскае
[правіць | правіць зыходнік]Першы пісьмовы ўспамін пра Упнікі датуецца 1442 годам, калі яны ўваходзілі ў склад Віленскага павета Віленскага ваяводства.
У 1477 годзе ва Упніках быў пабудаваны касцёл.
Пад уладай Расійскай імперыі
[правіць | правіць зыходнік]У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Упнікі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Вількамірскім павеце Віленскай губерні[3].
У XIX стагоддзі ва Упніках існавала сядзіба.
Найноўшы час
[правіць | правіць зыходнік]Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Літвой у 1919 годзе Упнікі апынуліся ў складзе Літвы. З 1940 года ў Літоўскай ССР. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка было пад акупацыяй Германіі.
З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік] | ||||||
| 1902[4] | 1923пер.[5] | 1959пер.[6] | 1970пер.[6] | 1979пер.[7] | 1987[8] | 1989пер.[9] |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 154 | 75 | 67 | 67 | 847 | 1 113 | 1 226 |
| 2001пер.[10] | 2011пер.[11] | 2021[12] | - | - | - | - |
| 1 019 | 786 | 641 | - | - | - | - |
 | ||||||
Славутасці
[правіць | правіць зыходнік]- Касцёл Святога Міхаіла Арханёла (1845)
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Рымвідас Пятраўскас, Максім Макараў. Літоўская знаць у канцы XIV — XV ст.: Склад — структура — улада. — ТАА "Інбелкульт", 2015-01-05. — 388 с. — ISBN 978-5-00076-015-4.
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
- ↑ Krzywicki J. Upniki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XII: Szlurpkiszki — Warłynka (польск.). — Warszawa, 1892. S. 814.
- ↑ Алфавитный списокъ населенныхъ мѣстъ Ковенской губерніи. – Ковна, Тіпографія Губернскаго Правленія, 1903.
- ↑ Lietuvos apgyventos vietos: pirmojo visuotinojo Lietuvos gyventojų 1923 m. surašymo duomenys. Kaunas: Finansų ministerija. Centralinis statistikos biūras, 1925.
- ↑ а б Lietuvos TSR kaimo gyvenamosios vietovės 1959 ir 1970 metais (Visasąjunginių gyventojų surašymų duomenys). Vilnius: Centrinė statistikos valdyba prie Lietuvos TSR Ministrų tarybos, 1974.
- ↑ Lietuvos TSR kaimo gyvenamosios vietovės (1979 metų Visasąjunginio gyventojų surašymo duomenys). Vilnius: Lietuvos TSR Centrinė statistikos valdyba, 1982.
- ↑ Upninkai. Tarybų Lietuvos enciklopedija, T. 4 (Simno-Žvorūnė). Vilnius, Vyriausioji enciklopedijų redakcija, 1988, 383 psl. (літ.)
- ↑ Kaimo gyvenamosios vietovės (1989 metų Visuotinio gyventojų surašymo duomenys). Vilnius: Lietuvos Respublikos Statistikos departamentas, 1993.
- ↑ Kauno apskrities gyvenamosios vietovės ir jų gyventojai. Vilnius: Statistikos departamentas, 2002.
- ↑ Gyventojai gyvenamosiose vietovėse: Lietuvos Respublikos 2011 metų gyventojų ir būstų surašymo rezultatai. Vilnius: Statistikos departamentas, 2013. Suarchyvuota 2022-04-08.
- ↑ Gyventojai gyvenamosiose vietovėse: Lietuvos Respublikos 2021 metų gyventojų surašymo rezultatai. Vilnius: Statistikos departamentas, 2022.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Krzywicki J. Upniki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XII: Szlurpkiszki — Warłynka (польск.). — Warszawa, 1892. S. 814
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Упнікі
