Урал-375Д
| Урал-375Д | |
|---|---|
 | |
| Вытворца | УралАЗ |
| Месца вытворчасці |
Міяс  |
| Гады выпуску | 1964–1991 |
| Колавая формула | 6х6 |
 Урал-375Д на Вікісховішчы | |
Урал-375Д — паўнапрывадны грузавы аўтамабіль падвышанай праходнасці, які вырабляўся на Уральскім аўтамабільным заводзе ў Міясе з 1964 па 1982 год.
У 1982 годзе пачала выпускацца мадэрнізаваная мадэль Урал-375ДМ, якая стаяла на канвееры да самага зняцця 375-га сямейства — да 1991 года. Да гэтага часу былі пройдзены ўсе тры этапы асваення ў вытворчасці Урал-4320 (выпускаўся з 1977 года) і канструкцыі гэтых дзвюх машын былі ўніфікаваныя і выпускаліся паралельна.
Затым, у 1991 годзе Урал-4320 канчаткова змяніў Урал-375Д на канвееры.
Канструкцыя
[правіць | правіць зыходнік]Галоўнымі адрозненнямі ад Урал-375 з'яўляліся суцэльнаметалічная кабіна, запазычаная ад Урал-377, які тады рыхтаваўся да вытворчасці, і больш прадукцыйны ацяпліцель кабіны. Акрамя таго, у адрозненне ад Урал-375, які меў адключаемы пярэдні мост, Урал-375Д атрымаў сталы прывад.
А вось рухавік застаўся ранейшы — пражэрлівы бензінавы V-падобны 8-цыліндравы карбюратарны ЗІЛ-375 (за што зваўся «абжора», з-за таго што спажываў велізарную колькасць бензіна).
Прымяненне
[правіць | правіць зыходнік]Урал-375Д змяніў ЗіЛ-157 у якасці асноўнага грузавіка Савецкага Войска пры канцы 1970-х.
Грузавік выкарыстоўваўся для транспартавання войскаў, грузаў, а таксама ў якасці шасі для ўдарнага ўзбраення. На базе аўтамабіляў Урал-375Д было створана мноства спецыяльных машын для патрэб Савецкай арміі і армій краін Варшаўскага дагавора, у тым ліку: пускавая ўстаноўка БМ-21 РСЗА 9К51 Град, аўтацыстэрны АЦ-5-375, АЦ-5, 4 - 375 і АЦГ-5-375, аўтамаслапалівазапраўшчыкі АТМЗ-5-375, перасовачныя мабільныя штабы са спальнымі прычэпамі, спецыяльныя аўтамабільныя краны 8Т200 і г.д.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Урал-375Д- Афіцыйны сайт АЗ «УРАЛ» (руск.)
- Аўтамадэльнае бюро: Урал-375Д/Урал-375ДМ (руск.)
- [1] Архівавана 5 верасня 2008. (руск.)
