Халіф

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Халіф (намеснік) — назва самога высокага тытула ў мусульман.

У розныя часы погляды на ўтрыманне гэтага тытула былі рознымі. Для Амейядаў і Абасідаў халіф — гэта спадчынны тытул кіраўніка, які злучае ў сабе неабмежаваную вышэйшую духоўную і свецкую ўладу. Для харыджытаў — тытул выбарнага кіраўніка, абмежаванага воляй мусульманскай абшчыны. У Егіпецкім султанаце халіфы з'яўляліся выключна духоўнымі лідарамі, пакідаючы свецкае кіраванне султанам.

Тытул халіфа быў скасаваны з скасаваннем Турцыяй Асманскага халіфата у 1924.

Хто можа быць халіфам[правіць | правіць зыходнік]

  • Шыіты лічаць, што халіфам можа быць толькі нашчадак Алі і Фацімы, тым самым выняткоўваючы Амейядаў з спісу халіфаў.
  • Суніты лічаць, што халіфам можа быць сейід або нашчадак паплечніка прарока.