Фаціма
| Фаціма | |
|---|---|
| араб. فاطمة بنت محمد | |
 | |
| Нараджэнне |
не раней за 604 і не пазней за 604 |
| Смерць |
14 снежня 632 (28 гадоў) |
| Месца пахавання | |
| Бацька | Магамет[1][2] |
| Маці | Хадзіжа[d][1][2] |
| Муж | Алі ібн Абу Таліб[3][1][…] |
| Дзеці | Ум Кульсум бінт Алі[d][1], Зайнаб бінт Алі[d][1][4], Мухсін ібн Алі[d][1], Хасан ібн Алі[d][1][5] і Хусейн ібн Алі[d][6][1] |
| Веравызнанне | іслам |
| Дзейнасць | паэтка |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
| Іслам |
|---|
 |
| Слупы Ісламу |
| Веравучэнне |
| Гісторыя і прадстаўнікі |
| Асноўныя цячэнні |
| Кнігі і законы |
| Культура і грамадства |
| Гл. таксама |
Фаціма бінт Мухамед (каля 605—632) — дачка прарока Мухамеда і яго першай жонкі Хадзіджы. Замужам за Алі ібн Абі Талібам, пазней за чацвёртым праведным Халіфам (656—661). Ад яе дзяцей Хасана і Хусейна вядуць радавод ўсе нашчадкі прарока.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Фаціма — адзін з найбольш шанаваных жаночых вобразаў у мусульманскім свеце, з якім звязана мноства легенд, якія ўзніклі галоўным чынам у шыіцка-ісмаіліцкім асяроддзі. Існуюць паданні пра дзіўныя з’явы, якія суправаджалі зачацце Фацімы, цяжарнасць і роды яе маці Хадзіджы, шлюб Фацімы з Алі, пра цуды здзейненыя ёй пры жыцці і пасля смерці.
Лічыцца, што Фаціма — першая, хто ў Судны дзень увойдзе ў рай. Яе называюць сеідай (паннай) усіх жанчын на зямлі і на тым свеце.
Культ Фацімы нясе ў сабе шматлікія рысы культу хрысціянскай Багародзіцы. Адзначаюцца дзень нараджэння Фацімы (20-га рамадана) і некаторыя іншыя святы звязаныя з яе імем.
Паходжанне ад Фацімы падкрэслена ў назве ісмаіліцкай дынастыі Фацімідаў, якая кіравала ў Егіпце і Паўночнай Афрыцы ў X — XII стагоддзях.
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж Али-заде А. Фатима бинт Мухаммад // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ а б Али-заде А. Хадиджа бинт Хувайлид // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ Али бен-Аби-Талеб // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 438.
- ↑ Али-заде А. Зайнаб бинт Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ Али-заде А. Хасан ибн Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ Али-заде А. Хусайн ибн Али // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ислам. Словарь атеиста. — Москва. Политиздат, 1988. — С. 225.
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||