Фаціма

Фаціма
араб. فاطمة بنت محمد‎‎
Род дзейнасці	клерык
Дата нараджэння	не раней за 604 і не пазней за 615
Месца нараджэння	Мекка, Хіджаз
Дата смерці	28 жніўня 632
Месца смерці	Медзіна, Хіджаз, Праведны халіфат[d]
Месца пахавання	Аль-Бакі[d]
Бацька	Магамет
Маці	Хадзіжа[d]
Муж	Алі ібн Абу Таліб
Дзеці	Ум Кульсум бінт Алі[d], Зайнаб бінт Алі[d], Мухсін ібн Алі[d], Хасан ібн Алі[d] і Хусейн ібн Алі[d]
Фаціма на Вікісховішчы

Фаціма бінт Мухамед (каля 605—632) — дачка прарока Мухамеда і яго першай жонкі Хадзіджы. Ажанілася з Алі ібн Абі Талібам, пазней з чацвёртым праведным Халіфам (656—661). Ад яе дзяцей Хасана і Хусейна вядуць радавод ўсе нашчадкі прарока.

Біяграфія

Фаціма — адзін з найбольш шанаваных жаночых вобразаў у мусульманскім свеце, з якім звязана мноства легенд, якія ўзніклі галоўным чынам у шыіцка-ісмаіліцкім асяроддзі. Існуюць паданні пра дзіўныя з’явы, якія суправаджалі зачацце Фацімы, цяжарнасць і роды яе маці Хадзіджы, шлюб Фацімы з Алі, пра цуды здзейненыя ёй пры жыцці і пасля смерці.

Лічыцца, што Фаціма — першая, хто ў Судны дзень увойдзе ў рай. Яе называюць сеідай (паннай) усіх жанчын на зямлі і на тым свеце.

Культ Фацімы нясе ў сабе шматлікія рысы культу хрысціянскай Багародзіцы. Адзначаюцца дзень нараджэння Фацімы (20-га рамадана) і некаторыя іншыя святы звязаныя з яе імем.

Паходжанне ад Фацімы падкрэслена ў назве ісмаіліцкай дынастыі Фацімідаў, якая кіравала ў Егіпце і Паўночнай Афрыцы ў X — XII стагоддзях.

Літаратура

• Ислам. Словарь атеиста. — Москва. Политиздат, 1988. — С. 225.