Фаціма
| Фаціма араб. فاطمة بنت محمد | |
 | |
 | |
| Дзейнасць | клерык |
|---|---|
| Веравызнанне | іслам |
| Нараджэнне | не раней за 604 і не пазней за 615 |
| Смерць | 28 жніўня 632[1] |
| Пахаванне | |
| Бацька | Магамет |
| Маці | Хадзіжа[d] |
| Муж | Алі ібн Абу Таліб |
| Дзеці | Ум Кульсум бінт Алі[d], Зайнаб бінт Алі[d], Мухсін ібн Алі[d], Хасан ібн Алі[d] і Хусейн ібн Алі[d] |
|
|
| Слупы Ісламу |
|
Шахада · Намаз · Пост |
| Веравучэнне |
|
Алах · Анёлы · Прарокі |
| Гісторыя і прадстаўнікі |
| Асноўныя цячэнні |
| Кнігі і законы |
| Культура і грамадства |
|
Дэмаграфія · Шлюб · Жанчыны |
| Гл. таксама |
|
Гласарый · Ісламазнаўства |
Фаціма бінт Мухамед (каля 605—632) — дачка прарока Мухамеда і яго першай жонкі Хадзіджы. Ажанілася з Алі ібн Абі Талібам, пазней з чацвёртым праведным Халіфам (656—661). Ад яе дзяцей Хасана і Хусейна вядуць радавод ўсе нашчадкі прарока.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Фаціма — адзін з найбольш шанаваных жаночых вобразаў у мусульманскім свеце, з якім звязана мноства легенд, якія ўзніклі галоўным чынам у шыіцка-ісмаіліцкім асяроддзі. Існуюць паданні пра дзіўныя з’явы, якія суправаджалі зачацце Фацімы, цяжарнасць і роды яе маці Хадзіджы, шлюб Фацімы з Алі, пра цуды здзейненыя ёй пры жыцці і пасля смерці.
Лічыцца, што Фаціма — першая, хто ў Судны дзень увойдзе ў рай. Яе называюць сеідай (паннай) усіх жанчын на зямлі і на тым свеце.
Культ Фацімы нясе ў сабе шматлікія рысы культу хрысціянскай Багародзіцы. Адзначаюцца дзень нараджэння Фацімы (20-га рамадана) і некаторыя іншыя святы звязаныя з яе імем.
Паходжанне ад Фацімы падкрэслена ў назве ісмаіліцкай дынастыі Фацімідаў, якая кіравала ў Егіпце і Паўночнай Афрыцы ў X — XII стагоддзях.
Зноскі
- ↑ Али-заде А. Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ислам. Словарь атеиста. — Москва. Политиздат, 1988. — С. 225.
|
