Фаціма

Фаціма
араб. فاطمة بنت محمد‎‎
Род дзейнасці:	рэлігійны лідар
Дата нараджэння:	не раней за 604 і не пазней за 615
Месца нараджэння:	Мекка, Хіджаз
Дата смерці:	28 жніўня 632
Месца смерці:	Медзіна, Хіджаз, Праведны халіфат[d]
Бацька:	Магамет
Маці:	Khadijah bint Khuwaylid[d]
Муж:	Алі ібн Абу Таліб
Дзеці:	Ум Кульсум бінт Алі[d], Зайнаб бінт Алі[d], Мухсін ібн Алі[d], Хасан ібн Алі[d] і Хусейн ібн Алі[d]
Фаціма на Вікісховішчы

Фаціма бінт Мухамед (каля 605—632) — дачка прарока Мухамеда і яго першай жонкі Хадзіджы. Ажанілася з Алі ібн Абі Талібам, пазней з чацвёртым праведным Халіфам (656—661). Ад яе дзяцей Хасана і Хусейна вядуць радавод ўсе нашчадкі прарока.

Фаціма — адзін з найбольш шанаваных жаночых вобразаў у мусульманскім свеце, з якім звязана мноства легенд, якія ўзніклі галоўным чынам у шыіцка- ісмаіліцкім асяроддзі. Існуюць паданні пра дзіўныя з'явы, якія суправаджалі зачацце Фацімы, цяжарнасць і роды яе маці Хадзіджы, шлюб Фацімы з Алі, пра цуды здзейненыя ёй пры жыцці і пасля смерці.

Лічыцца, што Фаціма — першая, хто ў Судны дзень увойдзе ў рай. Яе называюць сеідай (паннай) усіх жанчын на зямлі і на тым свеце.

Культ Фацімы нясе ў сабе шматлікія рысы культу хрысціянскай Багародзіцы. Адзначаюцца дзень нараджэння Фацімы (20-га рамадана) і некаторыя іншыя святы звязаных з яе імем.

Паходжанне ад Фацімы падкрэслена ў назве ісмаіліцкай дынастыі Фацімідаў, якая кіравала ў Егіпце і Паўночнай Афрыцы ў X — XII стагоддзях

Літаратура

• Ислам. Словарь атеиста. — Москва. Политиздат, 1988. — С. 225.