Цэнтралізаваная база даных

Цэнтралізаваная база даных — база даных, якая знаходзіцца, захоўваецца і падтрымліваецца ў адным месцы. Гэтым месцам часцей за ўсё з’яўляецца цэнтральны камп’ютар або сістэма базы даных, напрыклад, цэнтральны працэсар або мэйнфрэйм. У большасці выпадкаў цэнтралізаваная база даных будзе выкарыстоўвацца арганізацыяй (напрыклад, бізнес-кампаніяй) або ўстановай (напрыклад, універсітэтам).

Гістарычны кантэкст[правіць | правіць зыходнік]

Патрэба ў базах даных узнікла ў 1960-я гады з вынаходствам сховішча з прамым доступам, якое дазволіла карыстальнікам атрымліваць прамы доступ да запісаў. Раней камп’ютарныя сістэмы былі заснаваныя на стужках. Гэта азначала, што доступ да запісаў можна было атрымаць толькі паслядоўна^[1].

Перавагі[правіць | правіць зыходнік]

Цэнтралізаваныя базы даных маюць некаторыя перавагі перад іншымі тыпамі баз даных:

Цэласнасць даных максімізуецца, а празмернасць даных зводзіцца да мінімуму, паколькі адзінае месца захоўвання ўсіх даных таксама азначае, што набор даных мае толькі адзін асноўны запіс. Гэта дапамагае падтрымліваць даныя як мага больш дакладнымі і паслядоўнымі, а таксама павышае іх надзейнасць^[2].
Цэнтральны хост-камп’ютар можна прасцей абараніць ад несанкцыянаванага доступу.
У цэлым прасцейшыя перанос даных і адміністраванне баз даных.
Даныя, якія захоўваюцца ў адным і тым жа месцы, прасцей змяніць, рэарганізаваць, адлюстраваць або прааналізаваць.
Транзакцыі могуць лягчэй адпавядаць уласцівасцям ACID^[3].

Недахопы[правіць | правіць зыходнік]

Цэнтралізаваныя базы даных таксама маюць пэўныя абмежаванні:

Хуткасць доступу абмежавана хуткасцю сеткі^[2].
Цэнтральны камп’ютар з’яўляецца адзіным месцам адмовы, калі камп’ютар не працуе, карыстальнікі не змогуць атрымаць доступ да якіх-небудзь даных.
Калі няма адмоваўстойлівай налады і адбываецца збой абсталявання, усе даныя ў базе даных будуць страчаны.
Калі нехта атрымлівае доступ да цэнтральнага камп’ютара, усе даныя могуць быць лёгка скампраметаваны.
Цяжка маштабаваць, бо для павелічэння маштабу неабходна замяніць цэнтралізаваны камп’ютар^[4].

Цэнтралізаваныя базы даных супраць размеркаваных баз даных[правіць | правіць зыходнік]

Асноўная ідэя цэнтралізаваных баз даных заключаецца ў тым, што існуе толькі адзін файл базы даных, які захоўваецца ў адным месцы ў дадзенай сетцы.

Размеркаваная база даных — гэта база даных, у якой уся інфармацыя захоўваецца ў некалькіх фізічных месцах^[5]. Каб падтрымліваць свае запісы ў актуальным стане, яна абапіраецца на рэплікацыю і дубліраванне ў некалькіх падбазах даных. Яна складаецца з некалькіх файлаў базы даных, якія кіруюцца цэнтральнай СКБД.

Асноўныя адрозненні паміж цэнтралізаванымі і размеркаванымі базамі даных:

Цэнтралізаваныя базы даных захоўваюць даныя на адным працэсары, прывязаным да пэўнага фізічнага/геаграфічнага месцазнаходжання. Размеркаваныя базы даных, аднак, абапіраюцца на цэнтральную СКБД, якая кіруе ўсімі сваімі рознымі прыладамі захоўвання даных аддалена, бо няма неабходнасці, каб яны знаходзіліся ў адным фізічным і/або геаграфічным месцы.
Як адзначалася вышэй, цэнтралізаваныя базы даных лягчэй падтрымліваць у актуальным стане, чым размеркаваныя базы даных. Гэта адбываецца таму, што размеркаваныя базы даных патрабуюць дадатковай (часта ручной) працы, каб захоўваць даныя, якія захоўваюцца, актуальнымі і пазбягаць іх празмернасці, а таксама каб палепшыць агульную прадукцыйнасць^[6].
Калі даныя страчаны ў цэнтралізаванай сістэме, аднавіць іх будзе значна складаней. Калі, аднак, даныя страчаны ў размеркаванай сістэме, атрымаць іх будзе вельмі лёгка, таму што заўсёды ёсць копія даных у іншым месцы.
Распрацоўка цэнтралізаванай базы даных, як правіла, значна менш складаная, чым распрацоўка размеркаванай базы даных, паколькі сістэмы размеркаванай базы даных заснаваныя на іерархічнай структуры.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Lake, Peter (2013). Concise guide to databases: a practical introduction. Paul Crowther. London. ISBN 978-1-4471-5601-7. OCLC 868889675.
↑ ^а ^б Sumathi, S. (2007). Fundamentals of relational database management systems. Berlin: Springer. ISBN 978-3-540-48399-1. OCLC 184984668.
↑ Iacob (December 2015). "Centralized vs. Distributed Databases. Case Study" (PDF). {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка) Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2022. Праверана 2 мая 2023.
↑ Silberschatz, Abraham; Henry F. Korth; S. Sudarshan (2011). Database system concepts (Sixth ed.). New York. ISBN 978-0-07-352332-3. OCLC 436031093.
↑ Wikispaces (нявызн.).
↑ Q. What are differences in Centralized and Distributed Database Systems? List the relative advantages of data distribution? - Solved Assignments (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2023. Праверана 2 мая 2023.

[:1-1] Lake, Peter (2013). Concise guide to databases: a practical introduction. Paul Crowther. London. ISBN 978-1-4471-5601-7. OCLC 868889675.

[:2-2] а ^б Sumathi, S. (2007). Fundamentals of relational database management systems. Berlin: Springer. ISBN 978-3-540-48399-1. OCLC 184984668.

[3] Iacob (December 2015). "Centralized vs. Distributed Databases. Case Study" (PDF). {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка) Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2022. Праверана 2 мая 2023.

[4] Silberschatz, Abraham; Henry F. Korth; S. Sudarshan (2011). Database system concepts (Sixth ed.). New York. ISBN 978-0-07-352332-3. OCLC 436031093.

[5] Wikispaces (нявызн.).

[6] Q. What are differences in Centralized and Distributed Database Systems? List the relative advantages of data distribution? - Solved Assignments (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2023. Праверана 2 мая 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]