Чалдар

Чалдар, чандар — на Русі конскія латы^[1], конскі ўбор у выглядзе гунькі (руск.) (бел. з металічных блях і пласцінак, якія прымацоўваліся да сукна або аксаміту і закрывалі круп, бакі і грудзі каня^[2]. Багата аздабляліся золатам, эмалямі, каштоўнымі камянямі^[3].

Некалькі чалдараў, якія належалі расійскім царам, захавалася ў зборы Аружэйнай палаты — у асноўным турэцкага паходжання або з турэцкіх тканін, XVII стагоддзе^[4]^[5]^[6]^[7], а таксама іранскі^[8], кітайскі^[9].

Этымалогія слова незразумелая, слоўнік Фасмера паказвае: «Незразумела. З прычыны знач. наўрад ці з тур. čоltаr „папона“ (Мі. ТЕl., Nachtr. 1, 25; Брюкнер 80; KZ 48, 174)»^[10]".

Зноскі

[1] ТСД2/Чалдар — Викитека

[2] Павел Иванович Савваитов. Описание старинных русских утварей, одежд, оружия, ратных доспехов и конского прибора, в азбучном порядке расположенное

[семенов-3] Семенов В. И. Русские доспехи X—XVII веков

[4] Чалдар. XVII в

[5] Чалдар. XVII в

[6] Чалдар, вторая половина XVII в.; бархат — конец XVI века

[7] Чалдар (боковая часть). Середина XVII в

[8] Чалдар. Начало XVII в

[9] Чалдар. Вторая половина XVIIв

[10] ttps://classes.ru/all-russian/russian-dictionary-Vasmer-term-15397.htm

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]