Даўжыня маткі вагаецца ад 25 да 35 міліметраў, рабочыя асобіны і самцы карацейшыя. Самцы і самкі крыху адрозніваюцца па будове: у самцоў 13 сегментаў вусікаў, у самак — 12, гэтак жа, як і ў іншых восаў. Брушка самца мае 7 бачных сегментаў, брушка самкі на 1 сегмент менш. Рабочыя асобіны і матка маюць джала — перайначаны яйкаклад, які выкарыстоўваецца для абароны ад ворагаў.
Звычайны шэршань распаўсюджаны па ўсёй тэрыторыі Еўропы, акрамя яе паўночных і крайніх паўднёвых раёнаў. Гэта адзіны шэршань, які жыве на тэрыторыі Беларусі.
↑Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мінск: БелЭн, 2004. — Т. 18. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4.
↑Біялогія. 10 клас. Вучэбны дапаможнік для 10 класа ўстаноў агульнай сярэдняй адукацыі з беларускай мовай навучання / Маглыш С.С. і інш. — Мн.: Народная асвета, 2020. — С. 82
