Ян Вагемакер

Ян Вагемакер
Род дзейнасці	дзеяч мастацтваў, мастак, скульптар
Дата нараджэння	6 студзеня 1906(1906-01-06)[…]
Месца нараджэння	Харлем, Паўночная Галандыя, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў
Дата смерці	28 студзеня 1972(1972-01-28) (66 гадоў)
Месца смерці	Амстэрдам, Паўночная Галандыя, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў
Грамадзянства	Каралеўства Нідэрландаў
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яп Вагемакер (6 студзеня 1906, Гарлем — 28 студзеня 1972) — нідэрландскі мастак.

Пасля вайны Вагемакер пераехаў у Амстэрдам і атрымаў там студыю на Зомердыйкстраат. Па стылістыцы, як і многія іншыя мастакі тых гадоў, ён адчуваў уплыў Пікаса. Пасля разводу і другога шлюбу ён разам з жонкай Дзідзі ван дэр Меер пераехаў у Парыж у 1952 годзе. Тут яго захапіла творчасць Жана Дзюбюфэ, Вольса і іншых жывапісцаў. Творчасць італьянца Альберта Буры, які часта ствараў свае творы з гіпсу, і іспанскага мастака Антоні Тапіеса з яго «насценнымі» карцінамі таксама аказалі вялікі ўплыў на Вагемакера і доўгі час заставаліся для яго крыніцай натхнення. У 1958 годзе ён вярнуўся ў Парыж і некаторы час працаваў у майстэрні Карнеліса Бахемена на вуліцы Сантэй, дзе таксама працавалі некалькі мастакоў «Кобры». Тут ён пазнаёміўся з фламандскім жывапісцам матэрыялаў Брамам Богартам.

З 1955 года папулярнасць яго творчасці ў Нідэрландах расла. Ён рэгулярна выстаўляўся ў музеі Stedelijk ў Амстэрдаме, напрыклад, з персанальнымі выставамі ў 1957 і 1967 гадах, і ў Gemeentemuseum у Гаазе ў 1965 годзе. Яго работы былі прадстаўлены ў Амерыцы Вілемам Сандбергам, сярод іншых, а ў 1962 годзе ён прымаў удзел у прадстаўленне галандскага мастацтва на Венецыянскай біенале. У 1966 годзе атрымаў залаты медаль Фларэнційскай біенале.