(243) Іда
Выгляд
(243) Іда | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Іаган Паліза[1] |
Месца выяўлення | Венская абсерваторыя[1] |
Дата выяўлення | 29 верасня 1884[2] |
Эпанім | Ida[d] |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1988 DB1[2], A910 CD[2] і A884 SB[2] |
Арбітальныя характарыстыкі | |
Эксцэнтрысітэт (e) | +0.04440699005422934 |
Вялікая паўвось (a) | 2,86076554232 ± 0 астранамічная адзінка[1] |
Перыгелій (q) | 2,733727555335 ± 0 астранамічная адзінка[1] |
Афелій (Q) | 2,987803529305 ± 0 астранамічная адзінка[1] |
Перыяд абарачэння (P) | 1 767,3469959207 ± 0 суткі[1] |
Схіленне (i) | 1,138 ± 0,001 ° і 1,12987821952 ± 0 °[1] |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 323,59070348399 ± 0 °[1] |
Аргумент перыгелія (ω) | 113,88217992389 ± 0 °[1] |
Сярэдняя анамалія (M) | 205,35832653311 ± 0 °[1] |
Спадарожнік астэроіда | (243) Ida I Dactyl[d] |
Абсалютная зорная велічыня | 10,11[2] |
Альбеда | 0,262 ± 0,032[2] |
(243) Іда (лац.: Ida) — невялікі астэроід галоўнага пояса. Адкрыты 29 верасня 1884 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам і названы ў гонар німфы Іды — персанажа старажытнагрэчаскай міфалогіі.
Як і ўсе астэроіды галоўнага пояса, Іда знаходзіцца на арбіце паміж Марсам і Юпітэрам, яе арбітальны перыяд складае 4,84 гады, а перыяд абарачэння — 4,63 гадзіны. Іда мае няправільную выцягнутую форму з сярэднім дыяметрам 32 км.
28 жніўня 1993 года аўтаматычнай міжпланетнай станцыяй «Галілеа» быў адкрыты спадарожнік астэроіда, які атрымаў назву Дактыль[3]. Спадарожнік мае дыяметр 1,4 км.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Увага: Прадвызначаны ключ сартавання «Іда (243)» перавызначае папярэдні прадвызначаны ключ сартавання «Іда».