Allacma fusca

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Allacma fusca
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Allacma fusca Linnaeus, 1758


Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  39272

Allacma fusca — від нагахвостак сямейства Sminthuridae. Від з’яўляецца эндэмікам заходніх раёнаў кантынентальнай Еўропы і Брытанскіх астравоў[1][2], дзе ён жыве ў паверхневых пластах глебы ў вільготных месцах пражывання, напрыклад, сярод апалага лісця .

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Allacma fusca ў Эстоніі

Allacma fusca — буйны від нагахвостак з цёмна-карычневым шарападобным брушкам; дарослыя асобіны дасягаюць даўжыні каля 3,5 мм[3]. Часта на жываце ёсць адмеціна, падобная да «сняжынкі», якая найбольш прыкметная ў больш бледных асобін[4]. Ротавы апарат унутраны, а на галаве ёсць пара вусікаў, дзве групы вочных плям, вядомых як «складаныя вочы», і пара невялікіх органаў пасля вусікаў. Шчацінкі трэцяга членіка вусіка неаднолькавыя па даўжыні, некаторыя з іх значна даўжэйшыя за іншыя, а чацвёрты членік вусіка падзелены на шаснаццаць падсегментаў. Ёсць тры грудныя сегменты, кожны з якіх нясе нагу, і пяць брушных сегментаў. Чацвёрты сегмент брушной поласці мае орган, вядомы як «dens», а на яго кончыку знаходзіцца структура, вядомая як «mucro». У гэтага віду mucro з гладкімі вонкавымі бакамі і запілаванымі ўнутранымі бакамі. У самак прыдатак на пятым брушным сегменце раздвоены[3][5].

Распаўсюджанне і асяроддзе пражывання[правіць | правіць зыходнік]

Радзімай гэтага віду з’яўляецца Заходняя Еўропа. Ён распаўсюджаны на Брытанскіх астравах і жыве ў вільготных наземных асяроддзях, такіх як раслінны апад  (англ.)[3].

Экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Бесхрыбтовыя, якія жывуць сярод часціц глебы ў падземных месцах пражывання, часта адчуваюць павышаны ўзровень вуглякіслага газу, які мае тэндэнцыю павялічвацца з глыбінёй. Даследчыкі выявілі, што Allacma fusca, якая жыве на паверхні, можа вытрымліваць 10 % узровень вуглякіслага газу на працягу некалькіх гадзін, у той час як нагахвостка Folsomia candida, які жыве глыбей у глебе, можа выжыць у тых жа ўмовах больш за шэсць тыдняў[6].

Зноскі

  1. Distribution of Allacma fusca. Fauna Europaea. Архівавана з першакрыніцы 22 June 2011. Праверана 25 March 2010.
  2. Hopkin. Allacma fusca in UK and Ireland. University of Reading (9 мая 2006). Архівавана з першакрыніцы 22 July 2011. Праверана 6 March 2010.
  3. а б в (409 ALfus) Allacma fusca (Linnaeus, 1758)(недаступная спасылка). Colembola. University of Roehampton. Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2018. Праверана 26 November 2018.
  4. Allacma fusca. BugGuide. Праверана 1 November 2018.
  5. Bellinger, P.F.. Colembola. Checklist of the Collembola of the World (1996–2018). Праверана 26 November 2018.
  6. Zinkler, D.; Platthaus, J. (1996). "Tolerance of soil-dwelling Collembola to high carbon dioxide concentrations" (PDF). European Journal of Entomology. 93: 443–450. ISSN 1210-5759.