Перайсці да зместу

Heosemys depressa

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Heosemys depressa
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Heosemys depressa Anderson, 1875

Сінонімы
Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  551922
NCBI  260628
EOL  793278
FW  373901

Heosemys depressa — вельмі рэдкі від чарапах роду Heosemys, які з’яўляецца эндэмікам Араканскіх гор.

Сухапутны, роючы від, які насяляе вільготную мясцовасць[1].

Heosemys depressa маюць згладжаны шчыток светла-карычневага колеру, часам з чорнай мяжой або чорнымі плямістымі палосамі. Шчыток мае бачны кіль і дасягае ў даўжыню да 26 см. Краі адносна плоскага карапакса зубчастыя. Колер карапакса вар’іруецца ад светла-карычневага да арэхава-карычневага з цёмным малюнкам (поласы, трыкутнікі, лініі). Жоўты, з цёмна-карычневымі або чорнымі плямамі на кожным шчыце, пластрон з’яўляецца зубчастым ззаду. Прысутнічаюць і падпахавыя, і пахвінныя шчыты. Перамычка звычайна доўгая, цёмна-карычневага або чорнага колеру[1][2].

Аклюзійная паверхня сківіцы вузкая, рагавое пакрыццё сківіцы (дзюбы) зубчастае[3].

Галава шэра-карычневага ці шэрага колеру, умеранага памеру, выцягнутая. Раёк карычневы. Шыя, канечнасці і хвост — жоўта-карычневыя. Пярэднія канечнасці маюць вялікія, квадратныя шчыткі, часткова перапончатыя ногі і цяжкія кіпцюры. Перапонкі паміж пальцамі не развітыя[1][2][3].

Самца можна адрозніць ад самкі па ўвагнутым пластроне і вялікім тоўстым хвасце[1].

Арэал і экалогія

[правіць | правіць зыходнік]

З’яўляецца эндэмікам Араканскіх гор. Насяляе вечназялёныя і бамбукавыя лясы, часам засяляюць ліставыя лясы і сельскагаспадарчыя ўгоддзі ў дадзеным раёне[2].

Утрыманне ў няволі

[правіць | правіць зыходнік]

У няволі ўсяедныя, елі бананы, клубніцы, салату латук, земляных чарвякоў, нованароджаных мышэй[2].

Ахова і развядзенне ў няволі

[правіць | правіць зыходнік]

Гэта адзін з самых знікаючых відаў чарапах ацэнцы МСОП 2003 года[4].

Ахоўваецца законам М’янмы, вываз чарапах з месцаў іх пасялення лічыцца браканьерствам і кантрабандай.

Араканскія чарапахі лічыліся вымерлымі (апошні раз бачылі ў 1908 годзе), але ў 1994 годзе былі зноў адкрыты, калі некалькі асобін апынуліся на азіяцкіх харчовых рынках. Як і большасць азіяцкіх чарапах, яна збіраецца штогод у якасці крыніцы ежы або для «медыцынскага лячэння».

«Дадзеных чарапах цяжка разводзіць у няволі», — сказаў Пітэр Пол ван Дайк, дырэктар праграмы чарапах для Conservation International. У дадзены момант абмежаваная колькасць асобін віду змяшчаецца ў асацыяцыі заапаркаў і акварыўмаў  (англ.).

У маі 2007 года Заапарк Атланты  (англ.), адно з нешматлікіх месцаў у свеце, дзе Heosemys depressa размнажаюцца ў няволі, абвясціў аб паспяховым вылупленні іх чацвёртага дзіцяня, які нарадзіўся там за апошнія шэсць гадоў. Heosemys depressa спарваюцца толькі раз у год, а яйку патрабуецца 100 дзён да вылуплення. Другім заапаркам, дзе гэты від разводзяць ў няволі, з’яўляецца Мюнстэрскі заапарк  (ням.)[5].

У 2009 годзе навукоўцы ўпершыню выявілі дзікіх Heosemys depressa у слановым гадавальніку ў М'янме.

Зноскі

  1. а б в г Араканская шиповая черепаха Архівавана 15 сакавіка 2012. (руск.)
  2. а б в г Heosemys depressa (Араканская шиповая) Архівавана 12 кастрычніка 2011. (руск.)
  3. а б 安川雄一郎「オオヤマガメ属、マルガメ属とその近縁属の分類と自然史(前編)」『クリーパー』第49号、クリーパー社、2009年、7、42-44頁 (яп.)
  4. Heosemys depressa (ANDERSON, 1875) (англ.)
  5. Апісанне Heosemys depressa з заалагічнай ілюстрацыяй (руск.)

The Reptile Database: Heosemys depressa (англ.)