Mycena acicula

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Mycena acicula
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Mycena acicula (Schaeff.) P. Kumm., 1871


Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  1033004
EOL  188756
MB  232971

Mycena acicula — грыб сямейства Mycenaceae. Раней род Mycena не вылучалі з сямейства Радоўкавыя (Tricholomataceae).

Сінонімы:

  • Agaricus acicula Schaeff., 1774, nom. illeg.
  • Agaricus aurantiocrocatus Schumach., 1803, nom. illeg.
  • Agaricus coccineus Scop., 1772
  • Agaricus coccineus Schaeff., 1774, nom. illeg.
  • Agaricus flavominiatus Berk., 1852
  • Agaricus miniatus Batsch, 1783, nom. illeg.
  • Agaricus phoeniceus Fr., 1838
  • Agaricus phoeniceus V.Brig., 1837, nom. illeg.
  • Agaricus punicans Britzelm., 1893
  • Agaricus punicellus Fr., 1874
  • Agaricus scopolii Lasch, 1829, nom. illeg.
  • Hemimycena acicula (Schaeff.) Singer, nom. illeg.
  • Hygrocybe coccinea (Scop.) P. Kumm., 1871
  • Hygrophorus coccineus (Scop.) Fr., 1836
  • Marasmiellus acicula (Schaeff.) Singer, 1951, nom. illeg.
  • Mycena punicans (Britzelm.) Sacc., 1887
  • Mycena punicella (Fr.) Sacc., 1887, nom. illeg.
  • Pseudohygrocybe coccinea (Scop.) Kovalenko, 1988
  • Tricholoma phoeniceum (Fr.) Singer, 1943, nom. illeg.
  • Trogia acicula (Schaeff.) Corner, 1966

Біялагічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

  • Капялюшык 0,3-1 см у дыяметры, ярка-аранжавага колеру, у цэнтры з чырванаватым адценнем, па краі светла-жоўты, у маладым узросце паўшарападобнай, затым выпукла-званочкавай формы, нярэдка з хвалістым краем.
  • Мякаць тонкая, жаўтлявага колеру. Пах і смак адсутнічаюць.
  • Гіменафор пласціністы, пласцінкі белага колеру, з жаўтлявым адценнем, прырослыя да ножкі, часта размешчаныя.
  • Ножка 2-5 см даўжынёй і 0,05-0,1 см таўшчынёй, цытрынава-жоўтага колеру, у аснове святлейшая, полая, ломкая. Кольца на ножцы няма.
  • Споры неамілоідныя, бясколерныя, 8-12×2,5-4 мкм, верацёнападобнай або цыліндрычнай формы. Базідыі чатырохспоравыя.
  • Неядомы.

Экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Сустракаецца рэдка, адзіночна або невялікімі групамі з лета па восень. Сапратроф.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Jordan M. The Encyclopedia of Fungi of Britain and Europe. — 2004. — С. 162. — 384 с. — ISBN 0711223785.