NGC 4151
| Галактыка | |
 | |
| Гісторыя даследавання | |
|---|---|
| Адкрывальнік | Уільям Гершэль |
| Дата адкрыцця | 17 сакавіка 1787 |
| Абазначэнні | NGC 4151, UGC 7166, MCG 7-25-44, ZWG 215.45, KUG 1208+396A, KCPG 324B, PGC 38739 |
| Наглядальныя даныя (Эпоха J2000.0) |
|
| Тып | SBab |
| Прамое ўзыходжанне | 12гадз 10мін 32,3с |
| Схіленне | +39° 24′ 24″ |
| Чырвонае зрушэнне | +0,003262 ± 0,000067 |
| Бачная зорная велічыня mV | 10,3 |
| Фатаграфічная зорная велічыня mB | 11,1 |
| Бачныя памеры | 6,3' × 4,5' |
| Паверхневая яркасць | 13,8 |
| Вуглавое становішча | 146° |
| Сузор’е | Гончыя Псы |
NGC 4151 (таксама вядомая як Вока Саўрана, Eye of Sauron[1]) — сейфертаўская галактыка ў сузор’і Гончыя Псы, тып SBa, адна з найболей імаверных кандыдатаў на наяўнасць звышмасіўнай чорнай дзіркі ў ядры. Апошнія даследаванні паказваюць наяўнасць дзвюх звышмасіўных чорных дзірак з перыядам абарачэння 16 гадоў[2]. Адна з самых яркіх актыўных галактык. Пры добрых пагодных умовах цалкам даступная для назіранняў аматарамі астраноміі з тэлескопамі дыяметрам ад 70 мм.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Зайцева Г.В., Лютый В.М., Оптическая переменность ядра Сейфертовской галактики NGC 4151. Астрон. журн. 1969, т. 46, с. 237-240.
- Гусейнов Н.А., Оптическая переменность ядер активных галактик NGC 3516 і NGC 4151. Кинематика і физика небесных тел. 1979, т. 13, № 3, с. 78-80.
Спасылкі[правіць зыходнік]
- Інфармацыя на англійскай і французскай з арыгінальнага Новага агульнага каталога
- Інфармацыя (англ.) з Перагледжанага Новага агульнага каталога
- SIMBAD (англ.)
- VizieR (англ.)
- NASA/IPAC Extragalactic Database (англ.)
- Спіс публікацый, прысвечаных NGC 4151