З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Phaeolus schweinitzii Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі
Від: Phaeolus schweinitzii
Міжнародная навуковая назва
Phaeolus schweinitzii (Fr. ) Pat. 1900
Phaeolus schweinitzii — від грыбоў роду Phaeolus сямейства фамітапсідавыя (Fomitopsidaceae ). Відавая назва дадзена ў гонар амерыканскага міколага Льюіса Дэвіса Швейніца (руск.) ( бел. (1780—1834).
Boletus sistotrema Alb. & Schwein. ex Sacc. 1888
Boletus sistotremoides Alb. & Schwein. 1805
Calodon spadiceus (Pers. ) Quél. 1886
Cladomeris schweinitzii (Fr.) Quél. 1886
Cladomeris spongia (Fr.) Quél. 1886
Coltricia schweinitzii (Fr.) G. Cunn. 1948
Daedalea fusca Velen. 1922
Daedalea spadicea (Pers.) Fr. 1821
Daedalea suberosa Massee 1906
Hapalopilus schweinitzii (Fr.) Donk 1933
Hydnellum spadiceum (Pers.) P. Karst. 1880
Hydnum spadiceum Pers. 1800
Inodermus schweinitzii (Fr.) Quél. 1888
Inonotus herbergii (Rostk. ) P. Karst. 1889
Inonotus spongia (Fr.) P. Karst. 1882
Inonotus sulphureopulverulentus P. Karst. 1904
Mucronoporus spongia (Fr.) Ellis & Everh. 1889
Ochroporus sistotremoides (Alb. & Schwein.) J. Schröt. 1888
Phaeodon spadiceus (Pers.) J. Schröt. 1888
Phaeolus sistotremoides (Alb. & Schwein.) Murrill 1905
Phaeolus spadiceus (Pers.) Rauschert 1988
Phaeolus spongia (Fr.) Pat. 1900
Polyporus herbergii Rostk. 1848
Polyporus holophaeus Mont. 1843
Polyporus schweinitzii Fr. 1821
Polyporus sistotremoides (Alb. & Schwein.) Murrill 1905
Polyporus spongia Fr. 1863
Polyporus sulphureopulverulentus (P. Karst.) Sacc. & D. Sacc. 1905
Polystictus herbergii (Rostk.) P. Karst. 1887
Polystictus holophaeus (Mont.) Cooke 1886
Polystictus holophaeus (Mont.) Fr. 1851
Polystictus holopleus (Mont.) Fr. 1851
Polystictus schweinitzii (Fr.) P. Karst. 1879
Romellia sistotremoides (Alb. & Schwein.) Murrill 1904
Xanthochrous waterlotii Pat. 1924
Шляпка 10-30 см у дыяметры, у маладым узросце серна-жоўтага, затым іржава-карычневага або цёмна-карычневага колеру, з канцэнтрычнымі зонамі, з жоўтым краем, плоскай формы, пакрытая бародаўкамі або валасінкамі.
Гіменафор трубчасты. Поры 0,3-2,5 мм у дыяметры, аліўкава-жоўтага, потым карычневага колеру. Трубачкі 3-6 мм даўжынёй.
Мякаць жоўта-карычневага або іржава-карычневага колеру, без асаблівага смаку і паху.
Споры бясколерныя, эліптычнай формы, з гладкай паверхняй, неамілоідныя . Базідыі чатырохспоравыя. Цысціды булавападобнай або канічнай формы.
Грыб неядомы з-за жорсткай мякаці.
Паразітуе на каранях хвойных дрэў, выклікаючы бурую (польск.) ( бел. ядровую гніль (руск.) ( бел. .
Маладыя грыбы можна зблытаць з відам летыпор серна-жоўты (Laetiporus sulphureus ).
Jordan M. The Encyclopedia of Fungi of Britain and Europe. — 2004. — С. 101. — 384 с. — ISBN 0711223785 .